Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

donderdag 31 januari 2008

Gaither live Jerusalem

Gisteravond keek ik via de satelliet naar Bible TV
Daar was een gospeluitzending uit Jeruzalem te zien.
Fantastisch.
Via Google vond ik de DVD: Gaither live Jerusalem

Onderstaande song vind ik niet de mooiste maar toch zeer de moeite waard.

DQ

Eerder aangehaalde link!

Lauwe dag

Ave

Vandaag een beetje een lauwe dag.
Dat kwam vooral door het weer.
Een weer dat zich heel wat onrustiger gedroeg dan ik.
Dusdanig onrustig dat ik geen drang onderging om het edele hoofd buiten de deur te steken.
Beetje dom van mij want ik weet dat ik er slecht tegen kan om een hele dag binnen te blijven.
Ik word lichtelijk onrustig en enigszins opstandig.
Dom binnenblijvertje dus.

Wat heb ik dan wel gepresteerd vandaag?
Nou bijv. mijn opgebouwde voorraad kranten afgebouwd.
Oud nieuws dus.

Bezig geweest met mijn ftp-server, maar dat lukte deze keer niet.
Nog niet zo lang geleden had ik niet zoveel moeite met computer gerelateerde problemen.
Was ook behoorlijk op de hoogte met hard- en software.
Dat is allemaal een beetje voorbij.
De zaak moet gewoon werken.
Punt, Uit!

Vanavond is er voor mij ook weinig via de TV te beleven.
Kijk dat is prettig.
Ik heb een TV gids om te zien of er niets te beleven valt.
Kan dan lekker bezig zijn met andere zaken die ik meestal, niet altijd, prettiger vind.

Het boek van Xandra "De reis van je hoofd naar je hart" heb ik ook nog niet uit.
Dat is trouwens een bewuste keuze.
De inhoud moet je van je hoofd naar je hart laten zinken.
Het is nu ongeveer ter hoogte van de maag.
Ook niet zo'n slechte plaats want de liefde van de man gaat via dat orgaan.
Toch?

Als je niet veel doet op zo'n dag, niemand spreekt, behalve via de telefoon, dan word je ook niet erg geinspireerd om iets op het log te gieten.
Mooi als er dan van enige zijde commentaar wordt geleverd.
Daar kan ik iets mee.

Vaya con Dios,
DQ

.

Burgerslachtoffers reactie

Sebo's reactie op bericht "Burgerslachtoffers".

En zo is het maar net!!
Ik wens de dames en heren politici veel wijsheid toe, maar ik twijfel tegelijk ook, of het iets uit zou halen.
De overheid is weliswaar door God ingesteld, maar is dat dan een vrijbrief om maar niets te voelen bij een burger of soldaat, die door "ons" toedoen is gedood?
Juist niet!!!, zou ik zeggen. Maar wie ben ik? de overheid moet je toch gehoorzamen en respecteren??
kan zijn, maar soms....

Ik:
De overheid is door God ingesteld en dienen we te gehoorzamen en te respecteren.
Tsja............
Geldt dat voor elke overheid?
Wat de denken van de Nazi's, de Communisten, de Rode Kmer enz. enz.
Teveel om op te noemen.

De kreet: De overheid is door God ingesteld" heeft vele Christenen in verwarring gebracht.
Ik ben van mening dat niet elke regering door God is ingesteld.
Christenen hebben ook hersens gekregen en kunnen, naar mijn bescheiden mening, onmogelijk elke regering respecteren.
En hebben ze een regering die wel te respecteren is, óók dan moet men kritisch blijven.

DQ
.

woensdag 30 januari 2008

De Grimmige waarheid van de waanzin

In een vorig bericht had ik het over burgerslachtoffers, over veteranen en over de verantwoordelijke politici.

Op Internet kwam ik onderstaand verhaal tegen uit:

Alleen kinderen huilen door Ron de Vos

De Grimmige waarheid van de waanzin

“Ron” zei hij, “ Ik wil je nog wat zeggen eigenlijk”. Ik voelde hoe sterk zijn greep op mijn laars was, de druk op mijn scheenbeen. Ik zag hoe zijn ogen groot, wild en onrustig werden, Het leek wel een zee van tranen die ophoopte achter zijn netvlies, maar door een onzichtbare muur werden tegengehouden. De tranen waren er niet, maar zijn gezicht huilde.

Ik zou graag het hele hoofdstuk plaatsten maar weet niet of dat copyrightproblemen oplevert.
Vandaar:
KLIK hier voor de site.
Zeer de moeite waard.

Alleen kinderen huilen – Ron de Vos
Uitgeverij Debut Rijswijk
ISBN 90-802348-6-9

.

Random luchtvaart video

Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn

Helaas het boek "Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn" is niet meer op voorraad.
Jammer, ik had me zeer op het lezen er van verheugd.
Nu moet ik een week of 3 á 4 wachten.
Zit niets anders op.
Ik houd de lezers op de hoogte.

DQ
.

Burgerslachtoffers

Gisteravond keek ik naar Pauw & Witteman.
Te gast was o.a. de fractievoorzitter van de Christen Unie, Arie Slob.
Ter sprake kwam een parodie op Koningin Beatrix.
Zij ging naar bed met het portret van Claus naast zich.
Arie Slob vond dit smakeloos en dat vond ik ook.
De zondagsrust kwam ter sprake.
Hij sprak er in vrij algemene termen over en daar heb ik weinig commentaar op.
Het belangrijkste echter wat ter tafel kwam waren de omstandigheden waarbij vele burgerslachtoffers vielen in Uruzgan.

Wanneer je er vanuit gaat dat de CU achter de uitzending staat van "onze jongens" dan zijn ze dus ook mede verantwoordelijk voor afschuwelijke zaken die nu eenmaal plaats vinden als je zo nodig mee wilt vechten.
De politicus heeft het dan natuurlijk over: het is vreselijk wat er is gebeurd, het moet uitgezocht worden, mogelijk zijn de Nederlanders niet schuldig enz.
Maar ik merk niets van de mens achter de politicus die geschokt en verdrietig is over zoveel burgerslachtoffers.
Slachtoffers waar hij mede verantwoordelijk voor is.

Ach, het is nou eenmaal ver weg.
De emoties zouden heel wat sterker zijn als zich een dergelijk drama zou afspelen binnen Nederlandse grenzen, laat staan binnen de gezinnen van de verantwoordelijke politici.
Het is een ver van mijn bed show en het mijn "naaste broeder" geldt minder voor een doodgeschoten baby ver weg.

Dichterbij zijn, en komen, de veteranen die voor het leven getekend zijn.
Vaak Nederlandse kindsoldaten.
Of kan je een verantwoorde keuze maken bij de beslissing om militair te worden als je rond de 20 bent?
Ik geloof er niets van.

Sterkte en veel genade dames en heren politici.

DQ

.

dinsdag 29 januari 2008

Geloof en ratio. 2e deel.


Er kan iets bijzonders gebeurd zijn vanavond.
Enkele berichten terug schreef ik in "Geloof en ratio":
Wat ik zoek is een boek van een oorspronkelijk gelovige atheïstische wetenschapper (atheïsme is ook een geloof) die door onderzoek tot de absolute overtuiging is gekomen dat er een God bestaat.
Ik zou graag willen weten hoe hij/zij tot die overtuiging is gekomen, ook als een Godsbewijs ontbreekt.
Deze wetenschappers bestaan, ik weet het, maar wie kan me een boek aanbevelen of lenen?

Wat gebeurde er vanavond in Het Elfde Uur?
Antoinette Hertsenberg vertelde dat ze via de ratio tot geloof is gekomen.
Dat is gebeurd door het boek: "Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn" te lezen.

Duidelijk dus naar welk boek ik morgen op jacht zal gaan.

==================================================================================

Geisler, N.L. & Turek, F., vertaald door Emiel van der Wal

Geisler en Turek zijn Amerikaanse wetenschappers die stellen dat er veel verstandelijke argumenten zijn voor het bestaan van God. Sterker nog, zij menen dat je meer geloof nodig hebt om met je volle verstand atheïst te kunnen zijn!

Stap voor stap bouwen de auteurs hun betoog op. Ze gaan uitvoerig in op argumenten voor het bestaan van God en voor een goddelijke oorsprong van het heelal en het leven op aarde. Hiermee sluiten zij aan bij de actuele discussie over Intelligent Design. Daarbij stellen ze zichzelf de vijf belangrijkste vragen in het leven: waar komen we vandaan, wie zijn we, waarom zijn we hier, hoe moeten we leven en waar gaan we naartoe?
Vervolgens behandelen Geisler en Turek het bestaan van een morele wet (universeel geldige waarden die alleen door God gegeven kunnen zijn), het geloof in wonderen en de historische betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament.

Dit boek zet kwesties rond geloof en wetenschap op een toegankelijke manier uiteen voor een breed publiek. Het is een goed onderbouwd en overtuigend geschreven betoog waarin ook de wetenschappelijke aspecten begrijpelijk zijn weergegeven!

Een waardevol boek voor christenen die in een seculiere omgeving hun ‘irrationele’ geloof willen kunnen onderbouwen. Bovendien zeer geschikt voor mensen die serieus op zoek zijn naar antwoorden op de grootste levensvragen.

Dr. Frank Turek heeft diverse universitaire graden behaald. Hij heeft management en leiderschap gedoceerd aan de George Washington University in Washington, D.C. Als senior partner van The Austin Group verzorgt hij trainingen voor het bedrijfsleven.

Dr. Norman Geisler is filosoof en als president en senior pastor verbonden aan het Southern Evangelical Seminary and Bible College in Charlotte, North Carolina. Hij kreeg voor een van zijn boeken de Gold Medallion Award en ontving de Silver Medallion Award voor zijn Baker Encyclopedia of Christian Apologetics.

'Geisler en Turek leveren de informatie die je nodig hebt om als gelovige overeind te blijven in een stroom van seculiere ideologie'.
William A. Dembski, wiskundige, filosoof en auteur van boeken over Intelligent Design.

'Geisler en Turek argumenteren dat een christelijk wereldbeeld een veel betere beschrijving geeft van de werkelijkheid dan een atheïstische visie, een stelling waar ik van harte mee instem. Ik kan het boek aanraden voor christenen die hun geloof rationeel beter willen onderbouwen, maar zeker ook aan de sceptische atheïst die meent dat de wetenschap God allang heeft wegverklaard'.
prof. dr. C. Dekker, hoogleraar TU Delft.

'Als u het christelijk geloof rationeel wilt onderbouwen, dan is dit boek voor u 'the place to be'. Al jaar en dag mag ik geloven, vaak tegen de klippen op want af en toe was de grond onder mijn voeten moerassig doordat mijn ratio mij in de weg zat. Geisler en Turek hebben mij vaste grond onder de voeten gegeven door bij volle verstand klip en klaar feiten op een rij te zetten. De 543 bladzijden van deze harveroverende, bemoedigende en horizonverleggende studie nam ik tot mij en zie ik werd zeer verrijkt.'
Drs. P. Kaptein

'Dit met humor doorspekte boek, dat héél veel waar voor z'n geld biedt, is een van de beste apologetische (geloofsverdedigende) titels die de laatste jaren in het Nederlands zijn verschenen.'
EO Visie (GJS)

Als je op de afbeelding of HIER klikt vind je ergens onderaan de mogelijkheid om het eerste hoofdstuk te lezen.

DQ

.

Xan heeft een nieuwe reactie op Geloof en ratio.

Het bijzondere aan het leven is dat wij meer niet kunnen bewijzen dan wel kunnen bewijzen.
We zitten vast aan ons rationele levensbeeld en zoeken overal bewijs voor.
Als ik mij realiseer dat wij als kleine nietige wezens in een enorm universum met vele planeten ons op een van deze bewegen dan vind ik het zo arrogant van ons te denken dat wij het kunnen snappen, kunnen vatten met onze hersenen.
Ik geloof in een God, als een andere dimensie.
Waar alleen het goede is en wat niet tijdsgebonden is.
Voorbij de dimensies die wij kunnen begrijpen, dat gaat ons begrip te boven...
Tja: en dat te aanvaarden dat erkent je eigen nietigheid...

============

Fantastisch.
Daar heb ik wat aan.
Het is een soort vertaling van mijn eigen filosofiëen.

Inderdaad, nietige wezens.
Enkele minuten in een vliegtuig en je kunt geen mens meer afzonderlijk onderscheiden.
Wat verbeelden we ons wel?

Ook ik heb God wel eens voorgesteld als iets van een andere dimensie.
Iets met een oneindige intelligentie.
Zelfs als we superslim zijn kunnen we ons daar niets bij voorstellen.
Het is een andere manier om iets ongrijpbaars, iets onbegrijpbaars voor mij te visualiseren.
Maar ja, dan denk ik het te pakken, echter even later ben ik het weer kwijt.
Pleite.
Als ik daar nou maar vrede mee zou kunnen hebben......

Die verre God is niet een persoonlijke God of zou Hij Zich persoonlijk hebben gemaakt door Christus?
Daar moet ik eens rustig over nadenken.

Bedankt Xan

DQ

.

Gerrit Komrij


Gerrit Komrij is een Blog gestart en heeft zich vandaag zeer actief getoond.
Werp eens een blik en doe dat door op de afbeelding te klikken.

Xandra reageerde op één van mijn berichten.

Ha oompie,

Dank voor je reactie.
Blogs zijn er ook voor om de discussie aan te gaan toch?

Uiteraard gun ik ook iedereen het beste en is het zo vaak niet eerlijk verdeeld.
Mijn politieke kijk zit meer aan de liberale kant.

Als ik al die jonge mensen zie die ik tijdens mijn werk als re-integratie adviseur begeleidde en weigerden te werken omdat zij dan nauwelijks meer verdienden dan hun bijstand maakte mij dat wel eens erg boos:
a. om hun houding en
b. omdat het verschil tussen een baan als productiemedewerker en een bijstanduitkering er nauwelijks was.
c. omdat zij niks deden terwijl anderen hierdoor dubbelhard moeten werken (belasting enzo).
Die liepen dan de hele dag te lanterfanten, kwamen in aanraking met justitie, drugs e.d.
Heel triest.

Jij weet er alles van vanuit jouw werk.
Heel complex natuurlijk want hun omgeving en familie had ook nooit gewerkt, schulden van 30.000 euro geen uitzondering, justitieverleden waardoor veel banen niet in aanmerking kwamen…..
Dan kom je er natuurlijk niet zo 1-2-3 uit.

Nu heb ik het niet over de vele mensen die ik gezien heb die psychisch en of lichamelijk echt niet meer in staat waren tot werken.
En dat alles in Amsterdam Oost (een van de probeemwijken).
HIV positief, prostituees, drugsdealers, psychisch helemaal van de wereld…iedereen met zijn of haar verhaal.
En die Turkse moeder die persé postbezorger bij TNT wilde worden.
Ze moest eerst nog wel leren fietsen ;-).
Of die fobische meneer die heel geïsoleerd leefde en die elke week op de training kwam, als oefening; dat hadden wij zo afgesproken; en dat had werkelijk niks met het leren solliciteren te maken; maar met het leren ergens heen te gaan met vreemde mensen en dan trots zijn als hij niet voortijdig de les uit vluchtte..

Kijk dat raakte me.

Groeten, Xan

===============

Ave Xan

Fijn zo'n reactie te ontvangen.
Dat zou meer moeten gebeuren.
Maar ja, er wordt nou eenmaal meer gelezen dan geschreven en dat is een gegeven.
Discussies zetten je op scherp en brengt je op ideëen.
Heerlijk.

Groetjes, Oompie Johan

Geloof en ratio.

In mijn omgeving bevinden en bevonden zich altijd veel overtuigd gelovige Christenen.
Ik heb er altijd met een zekere verwondering naar gekeken.
Hoe kan men zo overtuigd zijn?

Zelf heb ik sterk spirituele gevoelens maar dat is, althans voor mij, niet hetzelfde als geloof.
In de Bijbel staat: "Onderzoekt alles maar behoudt het goede".
Ik heb veel onderzocht maar weet nog steeds niet wat in dit verband "het goede" is.
Waarschijnlijk weet ik wel wat er hier wordt bedoeld maar ben ik hartstochtelijk zoekende naar het bewijs.
Iemand zei laatst tegen mij:
"Het is zo gemakkelijk, je hoeft slechts te zeggen, Heer hier ben ik".
Tsja, dan zal je toch eerst overtuigd moeten zijn dat die Heer bestaat.

Mijn worsteling met geloof, rechtvaardigheid, egoïsme, hebzucht e.d. hebben veel, zo niet alles, te maken met het zoeken naar
DE WAARHEID.
Een waarheid die ik, inderdaad, o.a. zoek in de handelingen van christenen.
Zodat ik daardoor overtuigd kan worden.
Helaas.

Ik zoek het in de Bijbel.
Daar heb ik het ook nog niet gevonden.
De Bijbel is op zichzelf geen bewijs, daarvoor spreekt ze zichzelf teveel tegen.
Hoogstens zou ik kunnen zeggen, dat als er een God bestaat, de Bijbel het boek van God is maar geschreven door feilbare mensen.

Vervolgens zoek ik het in een rationele benadering.
Kortom zoeken naar bewijs.
Wederom, helaas.

Ik lees bijzonder veel.
Over alles en dus ook over het geloof.
Geschriften van ongelovigen, ze overtuigen me niet.
Geschriften van gelovigen, ze overtuigen me niet.
Wat ik zoek is een boek van een oorspronkelijk gelovige atheïstische wetenschapper (atheïsme is ook een geloof) die door onderzoek tot de absolute overtuiging is gekomen dat er een God bestaat.
Ik zou graag willen weten hoe hij/zij tot die overtuiging is gekomen, ook als een Godsbewijs ontbreekt.
Deze wetenschappers bestaan, ik weet het, maar wie kan me een boek aanbevelen of lenen?

Als er een God bestaat kan hij, in mijn overtuiging, alleen maar goed zijn.
"Slecht" bestaat bij de gratie van "Goed" en andersom.
Er is veel slechtheid in de wereld.
Het lijkt wel of negatieve krachten een eigen persoonlijkheid bezitten.
Schreef daar al eerder over.
Als er een slechte persoonlijkheid bestaat zou er dan ook een goede persoonlijkheid bestaan die uiteindelijk zal winnen?
Zou ik vanuit het negatieve redenerend kunnen komen tot die positieve overtuiging en zou dat God kunnen zijn?

Waarschijnlijk is God niet te bewijzen maar waarom is de één dan wel overtuigd van het bestaan, de ander niet en weer een ander zoekt zich z'n hele leven suf?

DQ

.

De mens.

Ooit heb ik geschreven dat geld (en macht) corrumpeert.
Uiteraard is het niet het geld maar de mens die geld hem laat corrumperen.
Daarom ben ik er zelf net zo goed gevoelig voor.

Vanuit mijn positie kan ik zeer gemakkelijk praten.
Daar ben ik mij ten zeerste van bewust.
Hoe zou ik zijn als ik meer van dat aardse slijk zou bezitten?
Ik sta echt niet voor mezelf in.
Ben me sterk bewust van de macht die dit spul heeft en dus hoogstwaarschijnlijk ook op mij.
Daarom, als ik me kwaad maak op de mensen die belachelijke bedragen en bonussen bij elkaar graaien, weet ik tegelijkertijd dat ik zelf ook geen heilige ben.
Deze mensen bevinden zich in een sub-cultuur waar graaien en status samen vallen.
Ze staan letterlijk heel ver van de werkelijkheid van alledag.
Ik ben bang dat ik niets anders zal zijn in zo'n omgeving.

Op dit moment kan ik me niet voorstellen dat ik me gelukkig zou voelen als ik rijk was, me nu sterk bewust zijnde van de financiële narigheid waar anderen zich in bevinden.
Maar ik kan me ook niet voorstellen dat ik een beul in een concentratiekamp zou kunnen zijn.
Echter, ik ben er sterk van overtuigd dat de omgeving je gedrag voor een groot deel bepaalt.
En wie ben ik om daar boven te kunnen staan?
Als de omstandigheden er naar zijn vertrouw ik mezelf ook voor geen cent.

Echter maakt dit begrip onrechtvaardigheden rechtvaardig?
Natuurlijk niet.
Hoogstens kan je er wat milder naar kijken.

DQ

.

Aanbiedingen

Afgelopen weekend had Hans Anders hier in Hengelo een leuke bril-aanbieding.
Dit ter gelegenheid van de verplaatsing van de winkel.
Omdat ik het prettig vind om een reserve bril te hebben ben ik naar de winkel gestapt om gebruik te maken van de aanbieding.
Op weg naar huis kwam ik in de etalage van een winkel een andere aanbieding tegen:
Bij aankoop van twee stuks, de tweede half geld.
Je kent dit soort reclame kreten wel.

Mijn moeder, die weinig geld ter beschikking had, had al problemen met dit soort akties.
Het betekent n.l. dat mensen die wat geld hebben gebruik kunnen maken van voordelen.
Mijn moeder kon dat niet.
We zijn nu zeer veel jaren verder en er is weinig veranderd.
Nog steeds is het zo dat voor mensen die het al wat beter hebben de voordeeltjes makkelijker te grijpen zijn.
In het geval van de bril is het voor mij extra duidelijk omdat ik mensen ken die niet kunnen profiteren.
Het doet me denken aan de onrechtvaardigheid die je vindt bij loonsverhogingen van zoveel procent.
Dus, hoe meer geld je verdient hoe groter de verhoging is.

Hoe beter je portomonee gevuld is, hoe beter je verzekerd bent.
Wat betekent een eigen risico voor hen die niet eens merken dat het geld wordt uitgegeven?
Wat betekent het voor iemand waar het een groot bedrag voor is?
Logisch dat mensen met een dunnere portomonee gemiddeld minder oud worden.

Zij die dit log al enige tijd volgen weten dat ik slecht tegen onrechtvaardigheden kan.
Het leven is op zich al niet rechtvaardig.
In de natuur bestaat geen rechtvaardigheid.
Het is een menselijk begrip maar ik neem aan dat iedereen weet wat er mee wordt bedoeld.
Mensen zijn beperkt rechtvaardig.
Ze zijn immers ook onderdeel van de natuur.

Al schrijvende bedenk ik me dat het mogelijk is dat mijn felheid, en teleurstelling, naar Christenen en de z.g.n. Christelijke politiek daar vandaan komt.
Juist van Christenen, volgelingen van Christus, zou je juist rechtvaardigheid mogen verwachten.
Zij zouden zich extra bewust moeten zijn van hun beperkingen.

DQ

.

Project Laurens Jz. Coster

Als gratis abonnee van het Project Laurens Jz. Coster kreeg ik onderstaand verzoek.
Graag geef ik het verzoek hierbij door.

Beste Coster-lezer,
Coster is op zoek naar nieuwe abonnees, en daarvoor willen we u om hulp vragen. We zouden graag willen dat u voor ons uit ronselen gaat, want er zijn vast wel mensen in uw omgeving -- familie, vrienden en bekenden, collega's -- die ook iedere werkdag een gedicht toegemaild willen krijgen.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Laurens Jz. Coster is een vrijwilligersproject.
Website: http://cf.hum.uva.nl/dsphome/ljc/
Redacteur: Raymond Noë
Reacties, bijdragen: eon@planet.nl
Aan- en afmelden: http://www.engage.nu/mailman/listinfo/coster-l

-----------
Project Laurens Jz. Coster

maandag 28 januari 2008

Reactie en antwoord op mijn "Stadswandelingse overdenkingen"

Xan reageerde op mijn "Stadswandelingse overdenkingen".

hmmmmm, beetje kort door de bocht. Even een kritische noot
mensen die goed geld verdienen zijn vaak verantwoordelijk voor het inkomen van vele anderen...
bovendien de(ze) verantwoordelijkheid drukt vaak zwaar. Het is niet altijd leuk om 60 uur per week te maken, geen tijd voor jezelf (laat staan het geld uit te geven :-) en stress... ook over het voortbestaan van jouw club en daarmee de inkomens van vele gezinnen...Klinkt allemaal leuk: reisje hier, reisje daar, etentje hier, etentje daar,vmaar vergis je niet!. Een goede baan brengt meestal veel zorgen met zich mee en minimale vrije tijd. Bovendien ieder zijn eigen verantwoordelijk het leven te leven en helemaal naar (het) God(delijke) toe.

27 januari 2008 14:02

Het antwoord dat ik haar via e-mail stuurde luidde, vrij weergegeven, ongeveer aldus:

Hoi Xan

Ik weet dat het kort door de bocht is.
Als je iets duidelijk wilt maken ga je bijna altijd kort door de bocht.
Kijk maar naar aktiegroepen.
Ze zijn vaak erg extreem bezig, ben het heel vaak niet of slechts gedeeltelijk met ze eens maar ben blij met de functie die ze in de maatschappij vervullen.
Ze houden de zaak scherp.

Jouw reactie begrijp ik uiteraard en ik sta er achter.
Toch blijf ik ook achter mijn berichtje staan, al is het kort door de bocht.
Dat komt omdat ik zoveel narigheid zie en heb gezien van mensen die het financieel zo moeilijk hebben.
Daar word ik nou eenmaal verdrietig van.
Kan daar niets aan doen.

Als ik bijv. naar een gemeenschappelijke kennis kijk die werkt van 's morgens vroeg tot 's avonds laat.
Door weer en wind moet fietsen om wat bij te verdienen omdat ze anders gewoon niet rond komt, dan breekt mijn hart.
Want óók zij heeft bijna geen vrije tijd en als ze het een keer heeft valt ze als een blok van vermoeidheid in slaap.
Dan word ik onrustig als ik mensen hoor kakelen, die geen flauw idee hebben hoe het is om elke cent drie keer te moeten omkeren, maar wel weten te vertellen hoe het moet.
Daar kan ik niet tegen en daar kan ik niets aan doen.

Harde werkers gun ik een perfect salaris, zeker als ze daardoor anderen aan het werk houden, geen misverstand daar over, maar mensen als bovenvermeld, die ook hard werken, gun ik ook dat ze een beetje makkelijker rond komen.
Die mensen hebben, net als zeer vele anderen, geen cent op de bank waardoor financiële tegenslagen niet kunnen worden opvangen.
Niet gek dus dat ze in de schulden komen.
En met een bedrag van onder de €1000 p/m doe je echt niet veel.

Daar zit mijn gevoel van onrust, niet uit jaloersheid of afgunst o.i.d.
Het is vooral de arrogantie en betweterigheid die ik tegen kom waardoor ik vuur ga spuwen.
Vroeger door mijn werk, en gewoon omdat ik ben wie ik ben, heb ik heel wat triestigheid gezien en beleefd en zie dat nóg.
Dat heeft mij mede gevormd.

Met jouw opmerking:
"Bovendien ieder zijn eigen verantwoordelijk het leven te leven en helemaal naar (het) God(delijke) toe" ben ik het wél maar ook weer niet helemaal mee eens.
Ik ben van mening dat mensen die het heel erg goed hebben en een belangrijke maatschappelijke functie vervullen mede verantwoordelijk zijn voor het scheppen van een klimaat waardoor anderen ook de gelegenheid hebben verantwoordelijk te kunnen leven.
Als je er alleen maar aan denkt hoe jij en je gezin rond moet komen, kom je aan levensvragen echt niet toe........


Groetjes,
Johan

.

Passie en noodlot

Vanmorgen hoorde ik van mijn vader dat Anne van der Bijl weer terug is van een reis.
Deze reis voerde hem o.a. naar Syrië en de Gaza streek.
Over Anne heb ik al eerder in mijn log geschreven.
Om het te lezen, voer boven links in de witte balk het woord Anne in en zoek.
Anne is zo langzamerhand ook al aardig op leeftijd maar reist nog steeds de wereld rond.
Hij reist omdat hij een passie heeft en een boodschap te vertellen heeft.

Er zijn veel mensen met een passie, er zijn minder mensen die hun passie vorm geven.
Vaak vraag ik me af, heb ik een passie en zo ja, wat doe ik er dan mee?
Zou het kunnen zijn dat passies doodbloeden als je er niets mee doet?
Ik denk dat dit het geval kan zijn en de vraag waarom de één er wel iets mee doet en de ander niet, is waarschijnlijk helemaal niet zo moeilijk te beantwoorden.
Het heeft alles met je karakter te maken en daar is weinig aan te veranderen.
Je kunt nog zo'n avontuurlijke geest hebben als je vervolgens een angstig persoon bent dan zal er uiteindelijk weinig gebeuren.

Lafheid wordt met een zekere minachting bekeken door de moedigen.
Daarbij vergeten ze dat het angstig of moedig zijn geen persoonlijke keuze is, net zo min als intelligentie een eigen keuze is.
Angstig zijn is geen pretje en de angstige zou, als dit mogelijk zou zijn, graag voor een andere optie kiezen.
Het hele kleine stapje dat iemand onderneemt die niet durft zou wel eens een veel grotere stap kunnen zijn dan die ander met voldoende lef die met z'n parachute uit het vliegtuig stapt of de moeilijkste bergen beklimt.

Als ik naar mezelf kijk dan vraag ik me bijv. af waarom ik hier blijf wonen.
Er zijn zoveel fraaie en interessante landen waar het goed toeven is en ik heb er nu de tijd voor.
Theoretisch zou ik de stap kunnen nemen om naar Spanje te gaan.
Ik heb me daar uitstekend vermaakt.
Ook in Italië heb ik fraaie plekjes gezien.
En wat de denken van Duitsland?
Lekker dichtbij met huizen die een stuk groter en nieuwer zijn dan die van mij en voor een aantrekkelijker prijs.

Vervolgens gaan je hersens aan het werk.
Hier heb ik een kennissen- en vriendenkring, daar zal ik dat opnieuw moeten opbouwen in talen die ik niet goed beheers.
Hier zijn mijn kleinkinderen die ik maar moeilijk zou kunnen missen.
Hier is familie.

Zo zijn er allemaal elementen aan te dragen waarom ik hier blijf.
Vroeger golden andere argumenten waarom ik hier ben gebleven.
Argumenten die voor mij golden omdat ze aangestuurd werden door mijn persoonlijkheid.
Anderen met de zelfde soort argumenten zijn wél vertrokken omdat ze een andere persoonlijkheid hebben.

Vrije wil?
Ik geloof er maar in zeer beperkte mate in.
Dus blijf ik hier terwijl de onrust blijft branden en de tijd voorbij gaat.

DQ

.

zondag 27 januari 2008

Duivel

Instead of letting the devil remind you of your past,
just remind him of his FUTURE!!!!


.

zaterdag 26 januari 2008

Stadswandelingse overdenkingen.

Heb je dat ook wel eens dat al wandelende, je gedachten een beetje op hol slaan?
Ik wel, en meestal naar aanleiding van iets dat ik onderweg tegenkom.
Nu huppelden mijn gedachten met vreemde sprongetjes en via merkwaardige wegen richting geld, salarissen, uitkeringen en dergelijke.

Enige tijd geleden ontmoette ik onverwachts een kennis uit lang vervlogen tijden.
Ik mocht haar wel waardoor het leuk was om haar weer eens te zien.
Hoe is het, blah, blah. Gelukkig getrouwd, ja ja enz.
Ze kon altijd goed leren en bleek de resultaten daar van goed gebruikt te hebben.
Zonder op te scheppen en terloops vertelde ze dat haar salaris lag tussen de € 150.000 en € 200.000 per jaar.
Daar kan je vrij goed mee uit de voeten, lijkt me.
Hoewel ik haar dat van harte gun zit er toch iets heel erg onredelijks in.
Want natuurlijk, zij heeft jarenlang gestudeerd.
Maar ik denk als referentie aan een andere goede bekende van me die in de schooltijd hard moest werken om een bijdrage te kunnen leveren aan een gezin dat aan de rand van de armoede leefde.
Die geen tijd had voor studeren en geen tijd voor pret, maar wel via de belasting een bijdrage leverde aan de opleiding van hen die wel in de gelegenheid waren om te studeren.
Mijn kennis van boven werkt hard, inderdaad, is bovendien wel een sociaal bewogen mens.
De laatste werkt echter ook hard.
Knetterhard om een beetje boven het bijstandsnivo uit te komen, iets wat maar gedeeltelijk slaagt.

Als ik dan bedenk dat zij die de dienst uitmaken in dit land uitstekende salarissen, voorzieningen en pensioenen hebben.
Regelingen die vaak alleen maar beter worden als ze het landsbedrijf verlaten hebben.
(Eén van de reden waarom ze niet al te hard de fabuleuze salaris- en bonusregelingen afvallen?)
Als ik dan vervolgens bedenk dat ze vaak al van "goede" huize komen, althans van huize waar geen gebrek heerste, denk bijv. aan minister Donner waar altijd brood op de plank en geld op de bank was.
Mensen die geboren en getogen zijn in de z.g.n. "betere" milieus.
Deze mensen maken de dienst uit voor hen die weinig hebben zónder enig begrip te kunnen hebben wat het betekent om met weinig geld rond te moeten komen.

Als je er goed over nadenkt vraag je je af waar men het lef en arrogantie vandaan haalt.
Mogelijk is het wel een bepaald type mens dat deze banen ambiëert.
Ik weet het niet maar als ik dan als verdediging van de vette eigen geldregeling hoor dat er zulke goede subsidie en opvangregelingen zijn voor hen bij wie de eind van de maand al aan het begin van dezelfde maand valt, voel ik me opstandig worden.
Nee, geld maakt je niet tot een beter en waardevoller mens.
Dat blijkt uit het feit dat men hogere salaris-eisen van werknemers een slechte zaak vindt en zelf zorgt voor hogere eigen salarissen en pensioenen.
Hoe is dat mogelijk?
Wat gebeurd er dan in je hoofd en met je gevoelsleven?
Hoe kunnen Christenen dat verantwoorden tegenover hun God?
Of ga je dan met jezelf in conclaaf om je te overtuigen van het recht dat je hebt op deze voorzieningen?
Ik hoop het eigenlijk want in dat geval is het ook voor jezelf minder vanzelfsprekend.
Over dat wat iemand wel tot een goed mens maakt heb ik al het nodige geschreven.

Ben ik afgunstig?
Nee, ik zou het best wat breder willen hebben maar zou over het algemeen niet willen ruilen.
Hoe moet je je voelen met behoorlijk wat geld op de bank als je om er te komen langs de voedselbank moet gaan.
Neem je een andere weg?

DQ

.

Zaterdagmorgen dingetjes.

Zo het wordt weer tijd voor de markt teneinde vis en kaas te bekomen.
Voor de rest van de boodschappen is AH beschikbaar.

Dit wordt een "zomaar wat" verhaaltje vóór het stadten.
Heb zojuist even naar mijn log gekeken en ontdekte tot mijn verbazing dat er een kleine 330 berichten in staan.
En dan te bedenken dat ik al veel eerder een weblog wilde starten maar dat niet eerder heb gedaan omdat ik geen idee had hoe ik het zou moeten vullen.
Nou, dat valt dus nogal mee.
Uiteraard gebruik ik ook materiaal dat al op Internet te vinden is maar het wordt gefilterd door het filter van mijn interesses.

Mijn profiel is 810 maal bekeken dus ga ik er maar vanuit dat het log zo nu en dan wordt gelezen.
Dat is leuk, al doe ik het voornamelijk voor mezelf.
Ik blijk het prettig te vinden om mijn gedachten aan het log, en dus aan de wereld, toe te vertrouwen al moet ik bekennen dat er nog genoeg voor mij privé over blijft.
Wat ik wel jammer vind is dat er in verhouding weinig respons is.
Begrijp best dat lang niet alles interessant is maar reacties zijn leuk, zelfs als ze negatief zijn.
Van andere loggers hoor ik ook dat ze teleurgesteld zijn in het aantal reacties op hun log.
Maar die teleurstelling is eigenlijk niet nodig, er zijn nu eenmaal meer lezers dan schrijvers.

Een heel fijn weekend,

DQ

.

vrijdag 25 januari 2008

Glorieklokken

Weinig mensen die mijn log bezoeken zullen gehoord hebben van de zangbundels van Johannes de Heer en Glorieklokken.
Ik ben met de muziek uit die bundels volgegoten.
Dat vergeet je nooit, net zomin als mijn spel op harmonium en gitaar thuis in Alkmaar.
Ik fantaseerde er wat op los, heb nooit noten leren spelen.
Dat wil zeggen, ik speelde wel noten (uiteraard) maar niet van papier.

Al jaren heb ik hier een keyboard staan maar ik speel er zelden op.
Vanavond kreeg ik zin om het nog eens te proberen.
Dat bracht me in een licht nostalgische stemming, want die oude christelijke melodieën zijn zo'n beetje de enige dingen die ik min of meer kan spelen, al is de vaardigheid door gebrek aan oefening en leeftijd een behoorlijk stuk minder geworden.
Nou ja, ik ben toch de enige die luistert.

Onder invloed van dit gespeel ontdekte ik vanavond de site www.glorieklokken.nl.
De liederen uit de bundel Glorieklokken staan er op, plus enkele midi files (muziek) en andere bijzonderheden.
Voor hen die van vroegeruit vertrouwd zijn met deze zangbundel leuk om eens naar te kijken.
KLIK HIER

DQ

.

Whispering hope

1. Soft as the voice of an Angel,
Breathing a lesson unheard,
Hope with a gentle persuasion
Whispers her comforting word.
Wait, till the darkness is over,
Wait, till the tempest is done,
Hope for the sunshine tomorrow
After the shower is gone.

2. Hope has an anchor so steadfast,
Rends the dark veil for the soul.
Wither the Master has entered,
Robbing the grave of its goal.
Come then O come glad fruition,
Come to my sad weary soul.
Come Thou O blessed hope of glory,
Never O never depart.

3. If in the dusk of the twilight,
Dim be the region afar,
Will not the deepening darkness
Brighten the glimmering star?
Then, when the night is upon us,
Why should the heart sink away?
When the dark midnight is over
Watch for the breaking of day.

Refrain:
Whispering hope, Oh, how welcome thy voice,
Making my heart. In it's sorrow rejoice.

.

Zomaar wat uitspraken.

Wees aardig voor rokers, elk rokertje kan hun laatste zijn.

Je moet niet steeds dezelfde fouten maken.
Er is keuze genoeg.
(Simone Wielinga)

Ik begon met niets en het meeste heb ik nog over.

Kijk nooit op iemand neer......, tenzij je hem overeind helpt.
(Jesse Jackson)

Vorig jaar stonden we aan de rand van de afgrond, maar sindsdien hebben we een grote stap voorwaarts gemaakt.

Wie de agende van de samenleving volgt
laat de samenleving in de steek.


Of je nu denk dat je kunt of dat je het niet kunt, je hebt gelijk.
(Henry Ford)


Uit: HERSTEL

.

Planning en gevoeligheden

Sommige dagen lopen heel anders dan gepland.
Het begon al vroeg, dat wil zeggen, láát.
Ik versliep me, omdat ik onrustig heb geslapen, en werd om 9 uur door mijn vader wakker getelefoneerd.
Vóór ik puf genoeg had om het warme bed te verlaten ben ik weer in slaap gevallen.
Om 10 uur wakker en de sponde verlaten.
Zo laat uit bed overkomt me niet vaak.
Het "toilet" maken werd onderbroken door een telefoontje uit Italië.
Dat werd later voortgezet en werd op zijn beurt onderbroken door een bezoek van John.
John heeft dit telefoongesprek opgepikt, voortgezet en beeindigd zodat ik me bezig kon houden met gastheerachtige verplichtingen zoals daar zijn:
Koffie zetten en de tompouces ,die heer John had meegenomen, te beschotelen.
Tijdens ons muziekfestijn belde Ben uit Spanje.
Hij had, door boven gemelde omstandigheden, het dagelijkse "praat"mailtje niet ontvangen.
Wetend dat ik ook maar een alleenwonende oude heer(!) ben, maakte hij zich ongerust.
Je kunt immers nooit weten?
Grappig dat men zich in het verre Spanje ongerust maakt.
Niet alleen grappig overigens, ik vind het prachtig te weten dat mensen aan je denken.
Het leven is immers pas de moeite waard als er mensen zijn die om je geven.
Nu ik het daar toch over heb, Sebo belde ook nog.........

Omdat ik wist dat John ook kan genieten van André Rieu en consorten was dit voor mij een prachtige gelegenheid de nieuw aangeschafte geluidsinstallatie te testen.
Ik moet zeggen, we hebben genoten.
Genoten van de muziek, de film en het geluid.
En eigenlijk ook van elkaar, gedeelde smart is halve smart, maar gedeelde vreugde is meer dan dubbele vreugde.
Eerst zijn we in de Radio City Hall in New York geweest waarna we ons hebben verpoosd in het mooie, warme en muzikale Toscane.

Maar zoals gezegd, mijn planning was anders.

Het is vaak moeilijk om je eigen belevingswereld te vergelijken met anderen.
Vooral als je jong bent ga je er zonder nadenken vanuit dat anderen een zelfde soort gevoelsleven hebben als je zelf.
Langzamerhand ontdekt je, soms met schade en schande, dat dit niet altijd het geval is.
Geregeld had ik het gevoel dingen anders en soms intenser te beleven dan anderen waardoor ik dan natuurlijk ook anders ging denken, althans mijn prioriteiten anders ging leggen.
Eigenlijk een interessante en verrassende ontdekking, maar....... dan weet je nog niets.

Enkele jaren geleden kwam ik het begrip "hooggevoelig" tegen.
Ik dacht toen dat ik me daar eens wat nader in zou moeten verdiepen maar daar is nooit iets van gekomen tot gisteravond toen ik het begrip weer tegenkwam.
Tevens met de kenmerken daarvan.
Min of meer tot mijn opluchting herkende ik veel zaken, natuurlijk niet alles.
Kenmerken dekken nooit voor de volle honderd procent.
Daarna heb ik 3 testjes gedaan waarvan de uitslagen allemaal wezen in de richting van hooggevoelig.
UIteraard zeggen die testjes lang niet alles, (psychologie van de koude grond) ze zijn te beïnvloeden maar geven toch een zeker indicatie.
Temeer omdat ik dingen tegen kwam die ook het gedrag van mijn moeder verklaarbaarder voor me maakte.
Zou het erfelijk kunnen zijn?
De testjes heb ik zo eerlijk mogelijk gemaakt.

Hier de algemene kenmerken:
* voelen stemmingen van anderen goed aan;
* nemen gedetailleerder, subtieler en intenser waar;
* ervaren, reflecteren en voelen diep en intensief;
* hebben afkeer van specifieke indringende prikkels;
* worden geprikkeld door dingen die anderen niet schijnen op te merken;
* raken sneller verzadigd door (bepaalde) prikkels;
* worden meer dan gemiddeld door bijvoorbeeld natuur, kunst of muziek geroerd;
* denken vaak na over hun roeping.
* filosoferen graag en veel en hebben een rijke innerlijke belevingswereld;
* dromen, fantaseren en overwegen veel;
* zijn opmerkzaam en aandachtig;
* functioneren het beste in hun eigen tempo;
* zijn goed in het signaleren en vermijden van fouten;
* vinden het prettig en hebben het nodig om tijd alleen door te brengen;
* hebben rechtvaardigheid en respect hoog in hun vaandel staan;
* zijn vaak plichtsgetrouw en anticiperend op de behoeften van anderen;
* hebben relatief meer last van spanning, stress en fysieke klachten zoals hoofdpijn,
maag/darmklachten en huidirritaties en allergieën;
* hebben last van stemmingswisselingen en sterke emoties;
* lopen groter risico op depressiviteit, chronische vermoeidheid en verslavingen;
* vinden kwaliteit en bevrediging van het werk zeker zo belangrijk als het financiële inkomen.

Maar even laten bezinken allemaal.

KLIK HIER voor de website waar ik het bovenstaande vond.

DQ

.

donderdag 24 januari 2008

Zon en andere zaken.

Rustig avondje gister, tot nu toe rustig dagje vandaag.
Woensdagmiddag langs het café komend en blikken naar binnen werpend zag ik daarbinnen enkele goede bekenden zitten.
Heb ze even "verblijd" met mijn aanwezigheid.
Gezellig moment.
Niet veel gedronken maar toch hoofdpijn vandaag.

Die middag had ik een nieuwe geluidsinstallatie gekocht.
Zo'n aanschaf kost me altijd moeite en het duurt enige tijd voor ik blij met de aankoop kan zijn.
Het was een aanschaf die ik lang heb uitgesteld maar wilde ik echt genieten van DVD's, ook eigengemaakte DVD's, CD's, MP3 enz, dan kon ik er niet onderuit.
Mijn oude installatie was defect.
Ik heb er ooit een andere DVD-speler ingezet.
Dat werkte wel en niet, kortom onbetrouwbaar wanneer ik DVD's afspeelde.
Als CD speler en radio werkte hij/zij/het wel prima.
Oók wanneer ik een memory stick in de USB poort steek.
MP3, MPEG4 en JPG
Da's handig.

Kijk, en dan begint het, dit oude apparaat moet worden weggesmeten.
Mijn huis zit vol met dingen die weg geworpen moeten worden.
Dat kost me altijd bijzonder veel moeite.
Mogelijk komt dat omdat ik al heel vroeg, zo vroeg als ik me kan herinneren, belangstelling had voor techniek.
Door gebrek aan geld en gebrek aan technische materialen moest ik elke mogelijkheid aangrijpen die er was om aan spullen te komen.
Daardoor was: hebben is houden!
Toch ontkom ik er niet aan spullen weg te gooien.
Brrrrrrr.

Maar de nieuwe speler werkt perfect na een installatie die een uur of 5 duurde, inberepen het bestuderen van handleiding en afstandbediening.
Die ken ik nu (ongeveer).

Ben heeft twee kalenders uit het gemeentehuis van Valverde del Camino losgeweekt.
Dit alles mede onder druk van Dirk Veen.
Vanmorgen heeft hij het op de post gedaan en is terecht geschrokken van de kosten, ruim € 11.00
Maar Sebo en ik zullen er blij mee zijn.
Bovendien, kalenders zijn hier ook prijzig.

Zo, ik ga nu even weg om te horen hoe het met de gekneusde ribben van Marijke gaat.
Heerlijk het zonnetje in, alleen jammer dat er tussen de zon en mij een spuugende wolkenlaag ligt.

DQ

.

woensdag 23 januari 2008

Ter info

Sebo is gestopt met roken !

.

Huelva filmpje

Op dit moment loop ik het gevaar de lezer te overvoeren met filmpjes.
Laat ik het risico maar nemen, er is immers geen verplichting om te kijken.
De filmpjes geven slechts mijn belangstelling weer.

Enige berichten terug maakte ik melding van de havenplaats Huelva.
Om enig idee te krijgen plaats ik hierbij een Youtube filmpje.

Ach ja, met dit weer moet je zelf voor wat zon zorgen.
Dat doe ik met heerlijk zonnige Sevillanas uit de luidspreker en zonnige filmpjes via het scherm.
Maar ja, ik moet toch de regen trotseren om Marijke ergens mee te helpen.
Ze is in de winkel tussen de stellingen gevallen en heeft erg veel last van gekneusde ribben.
Kan lang duren.

Pet op en leren jas aan..........., tenminste als ik de gelegenheid krijg.
Achter elkaar telefoontjes.
Enschede, Hengelo, Spanje, Italië, Hengelo, Italië.

Ik ga.

DQ
.

Andrés Pantoja

Bello -2



Tot mijn verrassing vond ik op Internet een filmpje van de laatste reis van Bello.
Kijk hieronder voor mijn Bello-verhaal

DQ
.

Bello


Ooit gehoord van Bello?

Er waren meerdere Bello's maar de bekendste was het stoomtreintje van Alkmaar naar Bergen en naar Bergen aan Zee.
Onze schoolreisjes van de lagere school gingen altijd naar Bergen.
Daarna naar de Speeltuin.
Qua afstand een heel verschil met de reisjes die de kinderen nu maken.
Toch waren het hoogtepunten, we hadden zo vlak na de oorlog immers niks.
En tijdens zo'n hoogtepunt het enig flesje priklimonade dat we per jaar kregen.
Logisch dat we geen last hadden van kinderen die te dik waren.
Zelf was ik ook behoorlijk mager, heb dat volgehouden tot de eerste jaren van mijn huwelijk.
Nu is het enigszins uit de hand gelopen.
Enfin, terug naar Bello.

Van mijn zwager kreeg ik een DVD over het beroemde treintje.
Heb er met weemoed en ontroering naar gekeken.
Het Alkmaarse station was enkele tientallen meters van ons huis vandaan zodat we Bello geregeld zagen komen en vertrekken.
En niet te vergeten, horen.
Die karakteristieke bel.....
Nooit verwacht ooit nog eens beelden van het locomotiefje te zien.
Niet alleen het treintje maar ook alle andere beelden.
De ingang van het spoortunneltje in Alkmaar, de luchtbrug die we vanuit ons huis zagen, de rails naast het kanaal enz.
Prachtig om de aankomst in Bergen en in Bergen aan Zee te zien.
Alle herinneringen komen terug en ik zie nog hoe we vanuit die plaatsen verder naar onze bestemming moesten lopen.
Ik zie nog die prachtige rit door de duinen.
Wat jammer dat het treintje door de tijd werd ingehaald.
Het zou ook nu waarschijnlijk, als museumspoorlijntje, een succes zijn.

Op aandringen van de mensen die node afstand moesten nemen van Bello heeft het treintje nog jaren als een soort standbeeld in Bergen gestaan.
Later is het overgedragen aan het museumspoor in Hoorn.
Vandaar rijdt het nu, na een grondige restauratie, zijn baantjes Hoorn- Medemblik en retour.
Kijk er eens naar door op het plaatje te klikken, klik daar op hetzelfde plaatje en er start een filmpje.

DQ

.

dinsdag 22 januari 2008

....................... Aracena .......................






Soms kijk ik via de satelliet naar Andalucía TV.
Gisteravond werd het zoveelste bestaan van de zender met een enorme taart gevierd in het dorp Aracena.
Dat was leuk om te zien want daar ben ik diverse malen geweest zodat ik dingen herkende.
Boven de heuvels bij het oude dorp ligt een kasteel.
Een herder die een schaap kwijt was ontdekte in de berg, onder dit kasteel, een diepe grot.
Na onderzoek bleek het niet zomaar een grot te zijn maar een fraaie druipsteengrot.
De grotten zijn inmiddels opengesteld voor het publiek.
Ze zijn groot en van een betoverende schoonheid.
Helaas mocht ik er niet filmen of fotograferen maar op Internet vond ik enkele foto's.
Het hele gebied rond Aracena is eveneens de moeite van het bezoek meer dan waard.
Hoge heuvels, bossen en de zwarte varkens die voor de beroemde en dure ham zorgen.

DQ

.

Test uw religieuze flexibiliteit!

Van Xandra kreeg ik deze interessante test toegestuurd.
Je komt op de site door op het logo te klikken.
De home-site is trouwens ook erg interessant.
KLIK HIER

UW RELIFLEX-PROFIEL

U vindt zichzelf flexibel? Ook in religieus opzicht? U kunt het hier testen.


.



HET SNEEUWVLOKJE

HET SNEEUWVLOKJE
Een verhaal van Kurt Kauter

Een koolmees en een wilde duif zaten in een boom met elkaar te praten.
'Hoeveel weegt een sneeuwvlokje?', vroeg de koolmees.
'Precies zoveel als niets', antwoordde de duif.
'Hmm, dan heb ik een wel heel opmerkelijk verhaal te vertellen', zei de mees. 'Ik zat op een tak van een dennenboom, dichtbij de stam, toen het begon te sneeuwen. Niet hard, zoals in een sneeuwstorm, maar zoals in een droom, waarin de vlokken zachtjes naar beneden dwarrelen. Omdat ik toch niets beters te doen had, begon ik de sneeuwvlokken te tellen, die op de twijgen en naalden van mijn tak terecht kwamen. Eén, twee, drie … Ik telde tot drie miljoen zevenhonderdéénenveertigduizend negenhonderdtweeënvijftig. Toen de volgende sneeuwvlok op de tak viel, de drie miljoen zevenhonderdéénenveertigduizend negenhonderddrieenvijftigste, precies zoveel als niets volgens jou, brak mijn tak af.'
Dit gezegd hebbende, vloog de koolmees weg.

De duif, sinds de tijd van Noach een autoriteit op het gebied van vrede, dacht even na en zei toen: 'Misschien is er nog maar één stem nodig voor vrede op aarde.'


Fabel van Kurt Kauter (1913 – 2002) uit de bundel Also sprach der Marabu

Uit Zinweb
KLIK HIER.

.

maandag 21 januari 2008

Christelijke tweeslachtigheid.

Al eerder sprak ik mijn onbegrip uit voor de, in mijn ogen, tweeslachtigheid van vele christenen.
Zoals je ziet zeg ik heel duidelijk: 'in mijn ogen'.
Niemand is nog in staat geweest om mij de nodige duidelijkheid te verschaffen laat staan te overtuigen.

Ik heb eens op de site van de SGP gekeken.( www.sgp.nl)
Daar zie ik bijv. staan:
- 'Het recht op abortus en euthanasie blijft helaas fier en onverkort overeind, en de staatssecretaris die verantwoordelijk is voor dit deel van het beleid heeft –zacht gezegd- niet de gezindheid daar ook maar iets aan te veranderen enz. '.

Verder:
- Bij het licht van de opengeslagen Bijbel kunnen wij dat immers alleen maar betreuren. Het leven is van het eerste, prille begin tot de laatste adem van God gegeven leven, een Godsgeschenk. Alleen in Gods handen liggen de grenzen van het leven. De overheid is geroepen om bescherming te verlenen aan het leven in iedere fase. Het is en blijft diepingrijpend, dat deze bijbelse waarde van beschermwaardigheid van het leven, zo ernstig wordt geschonden door de bestaande liberale abortus- en euthanasiewetgeving.

Elders staat:
- Defensiebudget moet structureel hoger.......
en:
- Ondertussen is de hoogte van het defensiebudget onverantwoord laag.

Hoe kan het dat men zegt:
Alleen in Gods handen liggen de grenzen van het leven en tegelijkertijd pleit voor verhoging van het defensiebudget.
Wanneer men in Afghanistan iemand doodt is dit dan ingrijpen van God in wiens handen de grenzen van het leven liggen?

Wie, oh wie, kan me laten begrijpen hoe men met deze tweeslachtigheid om kan gaan.
Het is een houding die ik bij christenen zo vaak tegen kom.
Ik ben nu 65 jaar en begrijp nog steeds niet dat men niet in gewetensnood komt.

DQ

.

Even lachen?

zondag 20 januari 2008

Spanje. Andalucía

Hieronder staan 3 berichtjes.
Eén stukje over Santiago de Compostela en twee filmpjes.
De filmpjes geven een korte impressie van Valverde del Camino en Sevilla.
Voor belangstellenden is er veel meer op youtube te vinden.

Mijn gedachten gaan vaak uit naar dit warme plekje in Spanje.
Vooral met dit weer krijg ik heimwee.
Dat komt ook omdat mijn eerste bezoek een belangrijk keerpunt in mijn leven betekende.
Het was toen min of meer een vlucht maar markeerde een begin.
.

Valverde del Camino

Sevilla

Santiago de Compostela


Paul, mijn zwager is vorig jaar naar Santiago de Compostela gelopen.
Door op de foto te klikken kom je op de site waar hij z'n tocht heeft bijgehouden.
Op dit moment is hij bezig om de hele tocht uitgebreid op papier te zetten.
Ik ben erg benieuwd.

De weg naar Santiago de Compostela vanuit het noorden is het meest bekend.
Er is echter ook een eeuwenoude route van beneden naar boven.
De z.g.n Ruta de la Plata.
Er is heel veel over te vinden via Google.
Eén van die linken vind je hier als pdf bestand KLIK

Het leuke is dat de weg o.a. start in de buurt van het dorp van Ben, Valverde del Camino.
Zie filmpje hier boven.

Huelva -> Sevilla
Ieder heeft gehoord van Sevilla (prachtige stad).
Huelva is wat minder bekend.
Het is een hele oude havenstand.
Huelva is één van de oudste steden van Europa.
Helaas geen mooie stad omdat de oude stad door een aardbeving vernield is.
Interessant is dat Columbus z'n ontdekkingsreizen hier in de buurt is begonnen.
Sebo en ik zijn bij dat punt geweest en hebben de replica's van de boten van Columbus bezocht.
Dan begrijp je pas wat een moed er nodig was om in deze wastobbes het onbekende in te gaan.

DQ

.

Regen en luchtvaart

Mensen, wat een rot weer.
Niet koud, nee dat niet, maar zo vies.
Ik moest niet naar buiten zaterdag, heb alles wat ik nodig heb in huis.
Daar zat ik dan....... op een stoel, op de bank, af en toe op de wc-bril en met mezelf.
Ik heb me geen moment verveeld maar voelde me wel een beetje vervelend.
Mijn dagelijks wandelingetje is weer eens in het water gevallen.
Uiteraard was dat niet nodig geweest, schijn niet van suiker te zijn en had daarom rustig enkele stapjes buiten kunnen wagen.
Was niet aantrekkelijk.

Niemand zien of spreken, behalve dan via telefoon of Internet, maakt me een beetje lusteloos.
Jammer want er staan nog 2 bouwdoosjes op me te wachten.
Met een gemakkelijke stoel onder je en een goed licht boven je is het in elkaar zetten van een vliegtuigje best een gemoedelijke klus.
Waarom dan niet gedaan?
Geen idee.

Ik ben een luchtvaartliefhebber.
Verzamel, niet al te fanatiek, luchtvaartboeken.
Nieuwe maar liefst oude boeken en géén militaire luchtvaart.
Het laatste is spectaculair en afschuwelijk.
Kennelijk ben ik gevoelig voor de romantiek die uit die boeken spreekt.
(Ik ben zo romantisch als een uh......., zonsondergang?)

In 1934 vond er een belangrijke luchtvaartrace plaats.
De grote luchtrace van Engeland naar Melbourne, Australië.
Er waren 2 categoriën, snelle vliegtuigen en normale standaard vliegtuigen.
Nederland deed met De Uiver, een gewone DC2, mee en won in de laatste categorie.
Het Nederlandse volk ging uit z'n dak.
Over die race heb ik enkele boeken.
Op Internet vond ik een heel oud filmpje met orginele opnamen:
The Great Air Race - England to Melbourne 1934
Kijk, dan geniet ik.
Het filmpje heb ik op 3 CD's gebrand en achter in de 3 boeken gelegd.

Het is nu zondag.
Geen verandering in het weer.
Ben uit Spanje, Andalucía, belde me op.
Het is daar rond de 20 graden onder een strakblauwe lucht.
Het lijkt bijna pesten als hij dat vertelt.
Hier ligt de temperatuur trouwens ook belachelijk hoog.
In de regen geeft de temperatuurmeter meer dan 10 graden aan.
Die strakblauwe lucht is hier ook, bóven de bewolking.
Misschien ben ik daarom wel een luchtvaart liefhebber geworden.
Kan me mijn eerste vlucht nog goed herinneren.
Vies gelijksoortig weer als nu, en dan breek je door de wolken heen.
Stralende zonneschijn.
LICHT!

Hee, idee. Dat heb ik op video vastgelegd.
Niet in zo'n geweldige kwaliteit maar leuk om er weer eens naar te kijken.
Ik weet nu al dat er allemaal gevoelens terugkeren als ik er naar kijk.
Aansteken die DVD-speler.
Als er buiten dan geen zon is zal ik zorgen dat ie binnen schijnt.

Eerst de was ophangen terwijl ik, leve het Internet, verbinding heb met de computer van Ben.
Sleep enkele bestanden uit zijn PC.
Eigenlijk ook een merkwaardig idee dat ik hier vanuit dit natte kikkerlandje toegang heb tot een computer in dat heerlijk warme Spanje.

DQ
.

zaterdag 19 januari 2008

Video en andere onbelangrijke zaken......

Het is nu zaterdagmiddag 12.20 uur.
Het eerder aangekondigde bezoek van vriendje Seeb heeft gisteravond plaatsgevonden.
Leuk om te laten zien hoe de familie in Italië woont en leeft.
We hebben niet alles gezien , het laatste deel duurt nog een uur en hebben we voor de volgende keer bewaard.
Er moeten trouwens nog storende fouten uit de video verwijderd worden.
Nieuwe compilatie, veel werk.

Om een redelijk goede indruk van de omgeving te krijgen heb ik tijdens autoritten de camera door laten draaien.
Ook toen het langzaamaan donker werd, had geen idee hoe dat zou worden maar ben uiteindelijk best tevreden over het resultaat.

Het is behoorlijk laat geworden.
Wat na-gekletst en gegeten van een soort worst die ik uit Italië heb meegenomen.
De smaak lijkt op die van de kwaliteits ham uit Andalucía.
De prijs is wel een stuk sympathieker.
- Melody, neem je 2 van die dingen mee als jullie in maart hier naar toe komen?
- Eén voor mij en één voor Sebo, die kan het n.l. wel gebruiken is zo mager(!) geworden.........
Sebo zou vandaag nog iets in z'n log zetten maar we zijn beiden vergeten wat.
Ik vanwege mijn ouderdom, Sebo wegens z'n spranklende jeugd.
Om half vier lag ik in bed..............

Zojuist de radio uitgezet.
Eén van de eerste dingen die ik 's morgens doe is de radio aanzetten.
Hij ding gaat uit zodra er over sport wordt geouwehoerd.
Sorry beste sportliefhebbers, ik heb helemaal niets met sport, nooit gehad.
Ben in mijn jonge jaren 1 keer naar een wedstrijd van Alcmaria Victrix geweest maar ben halverwege afgehaakt.
Vond er niets aan en vroeg me af wat ik er aan het doen was...........

Regen, alsmaar regen.
Dat is extra lastig omdat ik lekkage heb in de keuken.
Er is een nieuw plat dak opgekomen, het zit er perfect en verzorgd op maar toch, onder bepaalde omstandigheden, lekkage.
Niet veel maar 't geeft een "unheimlich" gevoel.
Ik heb op mijn knieën het dak onderzocht maar de fout is niet te vinden.
Sebo moet maar eens kijken die is inmiddels gewend om op z'n knieën te zitten/liggen...........

Wat een triest en troosteloos weer!
Oppassen dat ik zelf ook niet triest en troosteloos word.
Kan zomaar gebeuren als je een weekend alleen thuis zit.

Oh ja, de wisselspreuk is, op verzoek, gewijzigd

DQ

.

vrijdag 18 januari 2008

Seepse zaken

Via, via hoorde ik:
"Nou, nou, die Sebo is ook erg op de Christelijke toer......"
Waarop ik niet anders kan reageren dan met:
"misschien is hij voor het eerst van z'n leven echt gelukkig".
Wel is dit aanleiding voor mij om er eens over na te denken wat voor indruk een log als dat van Sebo maakt op iemand die niets van het christelijke geloof afweet, die nooit in een kerk is geweest, die nooit een Bijbel van binnen heeft gezien en eigenlijk niet goed weet wat een Christen is, er bovendien mogelijk een niet al te hoge pet van op heeft (begrijpelijk).
(Overigens, ik heb een gewone pet, een lage, en hij zit al jaaaaren prettig, zeker met tegenslagen zoals daar zijn: regen, sneeuw e.d. Wel oppassen met wind! Dag pet!)
Het is best moeilijk voor mij om me in zo iemand te verplaatsen.
Samen met brood is het geloof me met pap en paplepel ingegoten waardoor de taal me erg vertrouwd voor komt.

Ik denk dat Sebo niet aan het evangeliseren is, niet aan het zieltjes winnen is maar gewoon een verslag geeft van zijn belevenissen.
Laat je dus niet afschrikken door een taal die zweverig over kan komen.
Ik kan getuigen dat Sebo nog steeds met z'n stevige benen in de stevige klei staat.
Dat hij wel afgevallen is (klasse!), moeite heeft met het afzweren van het rokertje (brrrr) en nog steeds een wijntje of biertje lust (lekker).

Kijk........., het moet wel gezellig blijven natuurlijk.

DQ

.

Zorgen om trauma's veteranen Uruzgan

De twee grootste militaire vakbonden AFMP en ACOM maken zich ernstige zorgen over de psychische
gevolgen voor militairen die herhaaldelijk worden uitgezonden naar Afghanistan.

Ik deelde al in eerdere berichten deze zorg.

Voor artikel KLIK HIER

.

Zomaar wat.......

Ik merk dat het leuke aan het maken van een weblog is dat je zaken, waar je al lang mee bezig bent, op een rijtje moet zetten.
Het wordt anders onleesbaar.
Voor jezelf werkt het daardoor ook perfect.
Ook merk ik dat ik tegen grenzen aanloop.
Met mensen waar ik om geef ben ik erg voorzichtig, bang om te kwetsen.
Kwetsen is nooit mijn opzet.
Ik schrik als ik merk dat iemand zich door een opmerking of handeling van mij gekwetst voelt.
Niet alleen omdat het niet de opzet is maar ook omdat het contra-productief werkt.
Het gevolg is wel dat ik daardoor beperkt word in mijn schrijven.
In mijn worsteling rond sommige zaken moet ik me inhouden.
Ik benijd de mensen waar dat een minder grote rol speelt.
Niet omdat ze onverschillig zijn maar omdat ze in een andere situatie verkeren.

Het is vies weer met een onnatuurlijk hoge temperatuur.
We zitten in hartje winter.
Belachelijk.

Vanmorgen eerst naar mijn vader geweest, wat gekletst, wat koffie gedronken en uiteindelijk wat leesvoer mee naar huis genomen.
Daarna naar mijn zwager Paul om geleende DVD's terug te brengen en groene thee te drinken.
Even daar voor had hij de "meiden" uitgezwaaid.
Dat stelletje ongeregeld gaat een weekendje vacantie vieren in Beekbergen.
Ons alleen latend.
So Sielig.

Omdat de heer AH op me wachtte ben ik daar ook maar even langs geweest.
Het was vrij druk in het winkeltje van die meneer.

Sebo en ik hebben de afspraak verzet van zaterdag naar vanavond.
Ik hoop wel dat hij een beetje op tijd komt want er is ruim 3 1/2 uur Italiaans video materiaal.
Nog mooi dat DVD's makkelijk door te spoelen zijn..........

Nu een dropje (of meer) en een krantje.

DQ

.

Vriendschap

Alweer een stukkie over vriendschap.
Zonder commentaar geef ik een spreuk door die mijn vader in de krant had gelezen.

Met vrienden moet je wandelen,
niet handelen.

.

.............. Ik begrijp het niet. Deel 2 ..................

Dat wat ik gisteren schreef zit me hoog, heel hoog.
Het laat me niet met rust.

Het moge duidelijk zijn dat ik geen voorstander ben van onze aktie in Afghanistan.
Ik ben geen ingevoerde deskundige maar gewoon een denkende leek.
Wat men daar wil bereiken is duidelijk maar het lijkt me kortzichtig om te verwachten dat men dat doel ooit zal bereiken.
Voor mijn gevoel is het gewoon een kwestie van optellen en aftrekken.
De min komt aan onze kant, de Afghaanse bevolking betaalt het gelag.
Winnen is onmogelijk.
Ik wil het niet maar ben erg bang dat ik over, pak weg, 10 jaar gelijk blijk te hebben gehad.
En niet alleen dát, maar ook dat we nog steeds de gevolgen zullen merken van ons optreden daar.

Toch is het niet de reden van dit stukje schrijfwerk.
Ik zit echt met vragen die niet worden ingevuld en waarschijnlijk ook niet door mij worden begrepen als iemand die vóór dit soort geweld is het me probeert uit te leggen.
Overigens wil ik dit dan graag vernemen van een oprecht christen.
Mijn frictie zit n.l. voornamelijk in hun opstelling.
Hoe brengen zij hun geweten in overeenstemming met de uitspraken en voorbeeld van hun god?

Wanneer je er vanuit gaat dat er in regering en parlement oprechte christenen zitten, en daar ga ik vanuit.
Christenen die oprecht van mening zijn dat het hun plicht is om daar op te treden.
Christenen die geloven in hemel en hel.
Christenen die in de waarschijnlijkheid geloven dat hun tegenstander en ook de Afghanistaanse burger in de hel komt omdat ze geen christen zijn.
Díe christenen bombarderen dus de ongelovige Afghanistaan rechtstreeks de hel in.
Het klinkt bombastisch en overdreven maar dat komt echt, en ik herhaal, omdat ik hen niet begrijp.
Dan begrijp ik een zendeling, die gelooft dat hij een boodschap voor de ander heeft en daar z'n leven voor waagt een stuk beter.

Er zijn voorbeelden in de geschiedenis waar wapengekletter een oplossing is geweest.
Zeker, denk aan de tweede wereldoorlog.
Maar het zijn oplossingen zonder gouden randje.
Ik denk dat er huidige conflicten zijn die mede het gevolg zijn van die oorlog en de westerse, ook christelijke, arrogantie.
De voorbeelden waarbij geweld een oplossing hebben gebracht zijn in de minderheid.
Logisch, geweld is immoreel en kan dus bijna slechts immorele gevolgen hebben.
Je zou toch zeggen dat men, en zeker de Bijbelvaste christen, lering uit de geschiedenis zou trekken.
Maar jaren geleden zei ik al:
Als men iets uit de geschiedenis leert is het wel dat men niets uit de geschiedenis leert.

Beste christen, ook ik moet helaas toegeven dat er soms geweld gebruikt moet worden.
Maar bedenk dat je je overgeeft aan een duivelse machinerie die de neiging heeft een eigen leven te gaan leiden.
Ga bij je zelf te rade of datgene wat je zegt in overeenstemming is met dat wat je hart zegt.
Het is moeilijk voor een politicus die met allerhande belangen rekening heeft te houden.
Ik weet het, maar je hebt zelf voor het vak gekozen en weet dat daar dilema's uit voort komen.

Stel je Christus eens voor met een machinegeweer.

DQ

.

donderdag 17 januari 2008

.................. Ik begrijp het niet ...................

In "De Pers" van gisteren:

Uruzgan:
Niemand telt hoeveelheid burgers die wij doden.

Pang, Au!

Verder in het artikel:
- Minister Verhagen (christen):
"De regering ziet het niet als de taak van de militairen om burgerdoden te tellen".
- Het parlement:
"Onze militairen zijn geen rapporteurs of journalisten".
- Stafchef Dick Berlijn naar aanleiding van het incident waarbij twee Nederlandse soldaten sneuvelden:
"Het is van het allergrootste belang dat we vaststellen wat er precies is gebeurd, vooral voor de nabestaanden, maar ook voor ons zelf en onze collega's in Afghanistan".
Geen woord over eventuele burgerslachtoffers.
- Defensieminister Van Middelkoop (christen):
"Nauwkeurige aantal burgerslachtoffers is niet beschikbaar".
- Woordvoerder:
"Wij houden geen lijstje bij. Bovendien kunnen we onmogelijk zeggen hoeveel Afghanen we hebben gedood".
- Tweede kamerlid Hans van Balen:
"Body count, is geen prioriteit".
- Minister Verhagen:
"Naar mijn mening is het niet de taak van de Nederlandse militairen om te tellen hoeveel slachtoffers er zijn".

Ik val stil en heb het een dag laten bezinken.
Misschien had ik dat beter niet kunnen doen want ik word steeds meer opgewonden.
Hoe kan het dat er zo eenvoudig en gevoelloos wordt geredeneerd?
Natuurlijk is het moeilijk en waarschijnlijk soms onmogelijk om het aantal burgerslachtoffers te tellen.
Dat begrijp ik, maar ik begrijp niet dat er zo gemakkelijk en onvoorschillig over wordt gedaan.
Is het leven van een Nederlandse soldaat belangrijker dan dat van een Afghaan?
Is het verdriet van de Nederlandse nabestaanden groter dan dat van de Afghaan?
Ik ben verbijsterd en vraag me af wat het verschil is tussen militairen en hen die ze de ellende in sturen en ik.
Ik zeg niet dat ik een beter mens ben, daar gaat het niet om en dat is niet mijn opzet.
Zie fouten genoeg van mezelf.
Ik zou alleen zo graag willen dat iemand mij het verschil rustig uit kan leggen.
Rustig, zodat ik niet bijna wanhopig word.

Men stuurt jonge jongens, kinderen bijna nog, de oorlog in.
Ze staan onder druk van angst en spanning.
Zij doden!
Ook onschuldigen
Kennelijk is het niet belangrijk dat een groot gedeelte van hen wordt getraumatiseerd en voor het leven getekend.
Wat een verantwoordelijkheid.

Hoe kunnen christenen, die hier weer een belangrijke rol in spelen, dit allemaal tegenover hun god en geweten verantwoorden?
Lezers zullen wel denken, daar heb je hem weer met z'n gekat op christenen.
Ze vergissen zich, degenen die je het naast staan doen je het meeste pijn.
Dát is het!

Ik stop er mee.
Dit stukje schrijven is een last en het is beter om, voorlopig, even te zwijgen.

DQ

.

woensdag 16 januari 2008

Almere

Almere

De zwanen zwemmen windstil in Almere.
Rietkragen fluisteren. Het avondlicht
schildert de grote ruime hemel dicht
met kleurig goud tussen de wolkenveren.

Zilveren vliegtuigen die hoog passeren,
worden elk een knipogend landingslicht,
een nieuwe ster. De nacht heeft geen gewicht.
Een vleermuis tuimelt langs de coniferen.

Het lijkt zo makkelijk: maak hier een stad.
Gewoon wat huizen, bomen, wegen, mensen.
Het land uit zee ligt open, krijgt een naam.

Op zand met schelpen groeit een tuin, langzaam.
Tussen de werkelijkheid en de wensen
maken we dagelijks ons eigen pad.


Maria van Daalen (1950)

.

Italië, geklets en Alpha-cursus







Inderdaad, hoofdpijn (zie gisteren).
Niet enorm hevig, maar toch....

Vandaag lijkt het weer wat beter dan gister dus een wandelingetje zit er wel in.
Bovendien moet ik naar de markt.
Elke week schaf ik een visje aan, makreel, en soms ga ik me te buiten aan enige harinkjes.
Als ik echt uit de band wil springen nuttig ik een warm lekkerbekje of bokking.
Die komen echter uit de hete vetpan zodat daar enige ongezonde want dikmakende aspecten aanzitten.
Wel heb ik gemerkt dat ik makreel beter op de zaterdagmarkt kan aanschaffen aangezien ze dan goedkoper zijn.

Zojuist, dankzij het onvolprezen Internet, langdurig met Melody in Italië gesproken.
We zijn samen met de kleinkinderen van mening dat het weer tijd wordt dat ik die kant op ga.
Dus mochten er onder mijn lieve lezertjes mensen zijn die vinden dat het hoog tijd wordt voor een goede daad dan kan ik ze mijn banknummer doen toe komen.

De video die ik daar in december maakte is inmiddels, met fouten en al, overgezet op 4 DVD's.
Ik heb ze naar Italië gestuurd en daar wordt er met veel plezier naar gekeken.
(En ik ben van de overgebleven kerst-postzegels af.)
Zelf heb ik er alleen nog maar doorheen "gebladerd".
Vooral de laatste had mijn eerste interesse.
De kinderkerstfeesten die in de katholieke kerk werden gevierd waren dusdanig kind-onvriendelijk dat het een uitstekende manier is om de kinderen voor te bereiden op een leven zonder kerkbezoek.
Gabriele, 4 jaar, voelde zich behoorlijk ongelukkig zodat de waterlandertjes geregeld hun vocht naar beneden lieten druppen.
Hetgeen tegen gegaan werd door knuistjes in de oogjes.
De videobeelden roepen daardoor een "ach gut" gevoel op.
Vertedering alom.
Zo kan zielig toch leuk zijn...........

Het is de bedoeling dat Sebo en ik de DVD's zaterdag gaan bekijken.
Hij krijgt dan een indruk van het Italië van de familie en ik ben minder eenzaam want Marijke gaat er dit weekend met schoonzusje en vriendin op uit.
So fijn voor haar, so intens sielig voor mij................

Op de achtergrond speelt momenteel een CD met Sevillanas.
Dat brengt me altijd in een zonnige sfeer.
Elders heb ik geregeld over Sevillanas en Flamenco geschreven.
Dat zal ik blijven doen.
Het blijft een vrij onbekend en daardoor onderschatte muziek- en dans vorm.

Gisteravond is Sebo naar de eerste les geweest van de Alpha cursus.
Hij was er behoorlijk enthousiast over en zal er in z'n log zeker over schrijven.
Op zijn vraag of ik mee ging heb ik afwijzend gereageerd.
Niet uit on-belangstelling maar om practische reden.
Vanuit Hengelo is zonder eigen vervoer de cursus in Enschede lastig te bereiken.
Mogelijk ga ik het in Hengelo eens volgen.
Lijkt me wel interessant.
Door op het logo boven of HIER te klikken kom je op de site van de Alpha-cursus.

"De reis van je hoofd naar je hart", het boekje waar ik eerder melding van maakte, is de moeite van het lezen waard.
Steeds heb ik de neiging om er dingen uit te lichten om die later als spreuk te gebruiken.
Spreuken zijn voor mij uitspraken die het wezen raken of aan het denken zetten.
Ze moeten daarom kernachtig, duidelijk en niet te lang zijn.

Zo, nu een bakkie troost.

DQ

.

dinsdag 15 januari 2008

Daagse dingen

Vandaag nog niets met mijn weblog gedaan.
Dat komt mede omdat er weinig te beleven viel.
Het weer was zo triestig vochtig dat mijn dagelijkse wandeling er bij in is geschoten om te voorkomen dat die in het water zou vallen waardoor ik nat zou kunnen worden en daar moet je toch niet aan denken..........
(Zo, dat is een zin die staat!)
Een paar keer per dag een wasbeurt is al ruim voldoende nattigheid.
Brrrr.

De enige contacten met de buitenwereld liepen via telefoon en Internet.
Een paar binnenlandse telefoontjes, een paar uit Italië en één uit Duitsland.
Allemaal van familie behalve die van Sebo maar dat is toch praktisch familie.
In het gesprek met hem viel mijn kreet: "een slap aftreksel van een goed antwoord".
Eigenlijk best een grappige opmerking.
We hebben wel eens tegen elkaar gezegd dat we onmiddelijk "adrem" opmerkingen moeten noteren omdat we ze anders vergeten.
Maar ja, daar komt natuurlijk toch niks van.
Ik heb de betekenissen van het woord "adrem" eens opgezocht.
Dat is goed want o.a. houtsnijdend.
Eens zien welke mooie beeldjes er op die manier gesneden kunnen worden.......

Op mijn buro lag een stapel oude kranten.
Daar was ik nog niet aan toegekomen.
Uiteraard lees ik zo'n dikke stapel kranten niet helemaal maar beperk me tot delen die mijn interesse hebben.
Aangezien dat nogal veel blijkt te zijn was ik er toch bijna de hele middag mee kwijt.
Een opmerking die ik tegen kwam wil ik delen:
"Sommigen maken zich druk om niets, vooral als dit op hun bankrekening staat"

Dit stukje wordt een beetje hak en takkerig geschreven.
Het zij zo.

In het Seboaanse gesprekje kon hij het natuurlijk niet laten om weer over zijn christelijke dingetjes te praten.
Maar dat kan je toch op interessante gedachten brengen.
We hadden het over Internet en andere communicatie middelen.
In de Bijbel staat ergens dat Jezus terug op aarde zal komen.
Dat zal in Jeruzalem zijn en de hele wereld zal het zien (vergeef me de vrije vertaling).
Tot voor een kleine honderd jaar was dat niet meer dan een voorspelling, nu zou zo'n terugkeer inderdaad door de hele wereld gezien kunnen worden.
Toch iets om bij stil te staan.

Zojuist opende ik een keukenkastje.
Er rolde een J- chocoladeletter uit.
Ik wist uiteraard van z'n bestaan maar heb het geprobeerd te negeren.
Chocolade betekent n.l. "hoofdpijn".
Dus hoor je morgen wel hoe dat is afgelopen.

Vandaag is Giovanni, onze schoonzoon in Italië jarig.
Van harte gelukgewenst.

DQ

.

Het gordijntje

Het gordijntje

't Gordijntje wordt daarboven
Van 't venster weggeschoven,
En door de heldre ruit
Blinkt Miekes hoofdje uit.

Ze heeft me in 't oog gekregen,
En lacht en knikt me tegen.
Zo slaat dan op den duur
Toch eens het liefdesuur!

Maar neen! Mij geldt haar blikje,
Haar lachje noch haar knikje!
Ginds kuiert hare nicht.
Ach! doe 't gordijntje dicht!


Frans de Cort (1834-1878)

.

maandag 14 januari 2008

Wegwijs in het log

Omdat ik bijna elke dag één of meerdere berichtjes aan het log toevoeg bestaat het gevaar dat men de weg kwijt raakt.
Op dit moment heb ik het zo ingesteld dat de berichten van de laatste 2 weken doorgerold kunnen worden.
Aan het eind van de berichten kan men klikken op:
Oudere berichten.

De berichten zijn gelabeld naar onderwerp, in de rechter kolom staat de labellijst.
Klik op label van keuze.
Op steekwoorden kan gezocht worden links boven in Blog Zoeken.
Om de zoveel tijd zal ik dit "wegwijs" bericht herhalen.

DQ

.

Mijn eigen boekenbal.

Wederom een boek.
Een boek dat op de steeds groeiende stapel van-nog-te-lezen boeken kan komen te liggen.
Dat zal nu echter niet gebeuren.
Ik heb het boek te leen van Xandra, mijn nichtje (klinkt vriendelijker dan: mijn nicht, vind ik).
Het is een boek van Leo Fijen, bekend als TV-presentator.
Hij maakte o.a. de serie over kloosters en kloosterleven.
Godzoekers!
Enkele afleveringen heb ik gezien en dat vond ik zeer de moeite waard.
Ik ben erg benieuwd naar het boek, heb zin om te gaan lezen en zal zeker schrijven hoe ik het vind.

Als afwisseling lees ik het boekje: Het Paradijs Op Aarde.
De ondertitel zegt genoeg:
"Heerlijke verhalen over droomhuizen over de hele wereld van Frances Mayes tot Peter Mayle"

En dan......, later......., de rest van alle heerlijke boeken die klaar liggen om geconsumeerd te worden.

DQ

.

Sluitende cirkels.

Al eerder heb ik gefilosofeert over cirkels die zich sluiten.
Ik had het toen over het verschijnsel dat zaken die in het verleden afzonderlijk zijn gestart zich later als een cirkel kunnen sluiten.
Alsof de cirkel rond is.

Wie de site van Sebo volgt weet dat hij inmiddels in Enschede een kerk heeft gevonden waar hij zich momenteel uitstekend op zijn plaats voelt.
Voor mijn gevoel weer een cirkel die zich sluit want één van de vroegere voorgangers van die gemeente was een zeker ds de Jong.
En dat is grappig want wij, kinderen, kenden hem 50 jaar geleden in Noord-Holland als ome Rinus en zijn vrouw als tante Gre.
Later heb ik ze uit het oog verloren maar er sloot zich weer een cirkel toen hij in Hengelo 100 mtr van het huis van Marijke ging wonen.
Inmiddels zijn beiden overleden.

DQ

.

Vriendschap

Men doet een vriend te kort
wanneer men z'n problemen voor zich zelf houdt.


DQ

.

Vrindschap

De snaren van een piano zijn als de banden van een vriendschap.
Als ze juist gespannen zijn komt er een prachtig geluid uit.
Zijn ze te slap of te strak dan klinkt het vals.

.

NS en conducteur klantvriendelijkheid.

In een vorig berichtje fulmineerde ik nogal tegen de directie van de NS.
Ik vond en vind dat door hun opstelling de klantvriendelijkheid in het gedrang komt en de conducteurs in moeilijke posities kunnen worden geplaatst.
In een mailinglist kwam ik een stukje tegen waarin een conducteur waarschijnlijk sjoemelde met de voorschriften.
Maar hij wist wel wat klantvriendelijkheid betekent.

Na de vorige RAI stapte ik gedachteloos in de verkeerde trein, die niet stopte bij Weesp, waar mijn auto stond.
En, jawel! controle! Vlak na Weesp riep de controleur: "Die man van Weesp! Meekomen!"
En .... hij liet de trein stoppen in Hilversum om alleen mij eruit te laten! "Over vier minuten komt de trein, die je naar Weesp zal brengen!"
"Reuze bedankt!" En zo geschiedde. Stipt (ja, soms kan dat bij de NS) hield de stoptrein naar Amsterdam stil om mij in Weesp eruit te laten. Geen controle onderweg!
En dit allemaal in 2007!
Mij hoor je dus nooit meer klagen over onze Nederlandse Spoorwegen, die merkwaardigerwijs zijn opgedeeld in net zoveel maatschappijen, als waar ze rond 1850 mee begonnen!

DQ

.