"Hallo zeg, doe je nog wat aan me?"
Nou riep de tuin al weken maar ik wilde niet luisteren.
Gister werd de roep te dringend en kon ik het niet weerstaan.
Ben dus eerst maar eens begonnen met het inkorten van het gras.
Had daar wat zwaar geschut voor nodig omdat het groene spul aardig volwassen was geworden.
Kennelijk als gevolg van de uitstraling van mijn warme liefde voor (bijna) alles wat leeft en bloeit.
(Eerst even mijn muggenbetenbulten verzorgen.)
Nadat ik de poort zorgvuldig op slot heb gedaan kon ik aan de slag.
De poort op slot aangezien ik er enigszins vreemd uit zag.
Hoog gesloten jas, dichte schoenen, sokken over de broekspijpen, handschoenen en pet op.
!!TEKEN GEVAAR!!
Na het gras verslagen te hebben ben ik de overhangende takken te lijf gegaan.
Ook die overwonnen.
Toen had ik er geen zin meer in.
Wilde bovendien een fiets ritje "Twente" maken.
Een mooi doel leek me de boerderij waar onze dochter vroeger paard reed.
Tot mijn niet geringe verbazing was het landschap volledig veranderd en de boerderij verplaatst.
Een telefoontje uit Italië verlichtte vanmorgen mijn geest.
Ik bleek de verkeerde afslag genomen te hebben.
Vandaag nog maar eens proberen.
Heb daar de gelegenheid voor aangezien ik vanmorgen de rest van de tuin onder handen heb genomen.
Straks, na het 3e kopje koffie, eerst even naar de stad.
D.w.z. naar de brievenbus.
Mijn schoonzusje en haar Spaanse man zijn vorig jaar naar Valverde del Camino geweest.
Ben heeft daar een video film gemaakt die hij eergister via Internet naar me toe stuurde.
Ik heb daar een DVD van gemaakt en die zal ik straks per slakkenpost naar Deventer sturen.
Ga nu zon proeven.
DQ
.
