.
C-o-m-p-a-s-s-i-e
DQ
.
C-o-m-p-a-s-s-i-e
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zondag 28 september 2008
Lefgozertjes
Enige tijd geleden schreef ik over de kleinheid van ons zijn hier op deze aardkloot.
Onze grootse ideeën die verbleken in het licht van de oneindigheid.
Hoewel ik natuurlijk vaker over dit soort zaken heb nagedacht, werd ik me er plotseling bewust van terwijl ik gewoon in de stad liep.
Ik vergeleek mijn eigen lengte met die van de bomen om me heen.
Ik vergeleek het met de huizen om me heen.
Ik vergeleek het met de kerktoren en met de toren van het stadhuis.
Beiden staken scherp af tegen de blauwe lucht.
Ik vergeleek het met de 11 á 12 km hoogte die ik het vliegtuig bereikte.
En ik constateerde dat ik erg klein was maar constateerde tevens dat al mijn vergelijkingsmateriaal eveneens belachelijk klein was, afgezet tegen oneindigheid en eeuwigheid.
Begrippen die we met geen mogelijkheid kunnen vatten, daarmee al direct onze beperkingen aangevende.
Van een goede kameraad uit Spanje ontving ik een Powerpoint presentatie.
Daarin werd onze aardse kleinheid belicht vanuit een "hemels" perspectief.
De aarde werd steeds met een ander hemellichaam vergeleken.
Eerst leek onze woonplaats nog wel aardig groot.
Dat werd al een beetje anders toen het met onze grotere planeet-broeders werd vergeleken.
Nog kleiner werd het in vergelijking met onze zon.
Daarna werd onze zon vergeleken met andere zonnen.
En de onze is maar een bar klein zonnetje.
Geleidelijk aan kromp de aarde naar de grootte van een pixel.
Zelfs die was na enige tijd niet meer terug te vinden in slechts een gering stukje van het heelal.
En toch verbeelden we ons zoveel.
Wat een lef eigenlijk.
We zijn niet eens in staat om een kredietcrisis te voorkomen.
Waarschijnlijk is die juist ontstaan omdat we ons zoveel verbeelden.
En, natuurlijk, omdat we zo veel van ons zelf houden.
We zijn niet in staat om oorlogen te voorkomen.
Dat om de zelfde redenen.
Enz. enz.
We zouden moeten proberen onszelf wat vaker van een afstand te bezien.
We zouden wat meer oog moeten hebben voor onze onmogelijkheden.
Dan zouden we wat zorgvuldiger omgaan met onze mogelijkheden.
DQ
.
Onze grootse ideeën die verbleken in het licht van de oneindigheid.
Hoewel ik natuurlijk vaker over dit soort zaken heb nagedacht, werd ik me er plotseling bewust van terwijl ik gewoon in de stad liep.
Ik vergeleek mijn eigen lengte met die van de bomen om me heen.
Ik vergeleek het met de huizen om me heen.
Ik vergeleek het met de kerktoren en met de toren van het stadhuis.
Beiden staken scherp af tegen de blauwe lucht.
Ik vergeleek het met de 11 á 12 km hoogte die ik het vliegtuig bereikte.
En ik constateerde dat ik erg klein was maar constateerde tevens dat al mijn vergelijkingsmateriaal eveneens belachelijk klein was, afgezet tegen oneindigheid en eeuwigheid.
Begrippen die we met geen mogelijkheid kunnen vatten, daarmee al direct onze beperkingen aangevende.
Van een goede kameraad uit Spanje ontving ik een Powerpoint presentatie.
Daarin werd onze aardse kleinheid belicht vanuit een "hemels" perspectief.
De aarde werd steeds met een ander hemellichaam vergeleken.
Eerst leek onze woonplaats nog wel aardig groot.
Dat werd al een beetje anders toen het met onze grotere planeet-broeders werd vergeleken.
Nog kleiner werd het in vergelijking met onze zon.
Daarna werd onze zon vergeleken met andere zonnen.
En de onze is maar een bar klein zonnetje.
Geleidelijk aan kromp de aarde naar de grootte van een pixel.
Zelfs die was na enige tijd niet meer terug te vinden in slechts een gering stukje van het heelal.
En toch verbeelden we ons zoveel.
Wat een lef eigenlijk.
We zijn niet eens in staat om een kredietcrisis te voorkomen.
Waarschijnlijk is die juist ontstaan omdat we ons zoveel verbeelden.
En, natuurlijk, omdat we zo veel van ons zelf houden.
We zijn niet in staat om oorlogen te voorkomen.
Dat om de zelfde redenen.
Enz. enz.
We zouden moeten proberen onszelf wat vaker van een afstand te bezien.
We zouden wat meer oog moeten hebben voor onze onmogelijkheden.
Dan zouden we wat zorgvuldiger omgaan met onze mogelijkheden.
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
