Online

Heb om 12.20 uur naar Online.nl gebeld.
Ondanks beloften was het modem NIET verstuurd.
Hoe kan dat toch?
Waarom werkt men zo slecht?
Toch gebrek aan interesse voor de ander?
Zit ik zonder Internet en heb dagenlang voor niets thuis zitten wachten.

Geregeld koop ik dingen via Internet.
Praktisch altijd heb ik die zaken binnen enkele dagen in huis.
De provider waar ik al lang bij ben aangesloten laat me in de kou zitten.

DQ
.

Modemgedoe

Het woensdag, 9.40 uur en inmiddels 3 juni.
Nog steeds zit ik thuis en kan ik niet weg.
Want.........
Geen nieuw modem.
Nog steeds niet.
Online.nl, zo moeilijk is het toch niet om een modem te versturen?
Als ik via Internet iets bestel is het er binnen enkele dagen.
Natuurlijk zit er een weekend en een feestdag tussen maar dan nog........

Wat ik zo opvallend vind is dat degenen die voor verzending verantwoordelijk zijn zelf ook niet zonder Internet zouden willen zitten.
En zeker niet hun tijd zouden willen verdoen door aldoor thuis te blijven wachten.
Je verplaatsen in de ander?
Nee, ieder voor zich en God (waar men toch niet meer in gelooft) voor ons allen.

Egoïsme en zelfzucht (of is dat hetzelfde?) vieren hoogtij en is kennelijk normaal.
Ik graai, hij graait, jij graait, wij graaien enz.
Graaien moet, maar wel graag meer dan jij of, nog liever misschien, ten koste van jou.
Ja inderdaad, ik dwaal af want dit gegraai heeft natuurlijk niets met mijn vervangend modem te maken.
Maar gedachten springen heen en weer, gaan hun eigen gang.
En als ik dan vanmorgen weer hoor over belachelijke bedragen voor bestuurders die hun werk niet goed hebben gedaan.
Als ik dan hoor dat een vriend van mij door een bank of verzekering perfecte vooruitzichten zijn voorgeschoteld en dan wanneer het puntje bij het paaltje komt bijna niets krijgt maar wel veel heeft betaald...........
Ja dan is er de neiging om zaken die niet met elkaar te maken hebben aan elkaar te koppelen.

Steeds vaker merk ik dat de ander slechts iemand is waar je beter van kunt/moet worden.
Zou dat tegenwoordig sterker zijn dan vroeger?
Het lijkt er op maar is natuurlijk niet zo.
Mensen zijn mensen en gedragen zich zo.
Zo trots op je mens-zijn hoef je niet te zijn.

Lang leve hen die zich wel kunnen en willen verplaatsen in de ander.
En daar vervolgens iets positiefs mee doen.
Ze zijn er.
Gelukkig.

Je zult zien, straks ga ik naar de markt en dan ligt hier een hulpeloos papiertje zeggende:
"Je was er niet, wat nu?"
Maar de kans dat er voorlopig niets komt lijkt me zo langzamerhand nog groter.

DQ
.