Armoede bestrijding

Christenen accepteer armoede niet.
God is liefde!
En jullie?
Kom in actie.

Vertrouwen

Hoe kan het toch dat christenen hun mond vol hebben over het vertrouwen op God maar in de praktijk daar maar liever niet op wachten en zelf de zaken regelen.
Zelfs als de gevolgen niet te overzien zijn.

Hengelo station.

Hengelo station.
Wo 1 oktober 2014
19.30 uur (ongeveer).

Vind ik leuk

Mensen

Mensen hebben de neiging om aan hun minder gezonde gewoonten een positieve draai te geven en dit, zo mogelijk, te staven met "bewijzen".

Ik ben een mens.

.

Stil

Door te zwijgen kan men luidruchtig schreeuwen.

Uitverkoop

Handel

Vind ik leuk

Opa

Een goede fiets behoort befietst te worden.
Dat vind ik al jaren.....
Dus na een familiefietsuitnodiging het apparaat uit de mottenballen gehaald en opgepoetst.
Banden pompende van bandenvoedsel voorzien, een paar stoute schoenen aangetrokken, jasje in tasje en er op uit.

Opa gaat op stap.
Opa kan het nog.
Opa is het niet verleerd.
Opa kan zelfs snelheid maken.
Opa is zeer tevreden over opa.

Opgewekt de paden op de lanen in, onder het genot van een stralende zonneschijn en luid gezang, in stilte.

De zon.
Toen wel.
Later niet meer.
Later in het geheel niet meer.
Stralende zonneschijn?

Goh, wat kan je nat worden op een fiets.

Kou

Langzamerhand,
Nee, niet te treuren,
Nu weer in het land,
De herfst met al die kleuren.

Blikken uit het venster.

Vind ik leuk

Petra

Enkele foto's gemaakt in Petra, Jordanië.

Vind ik leuk

Olijboom

Mijn dochter had in Italië tientallen olijfbomen.
Ik ga ook beginnen.
In de hof van Gethsemane, Jeruzalem, zag ik een boom die mogelijk dateert uit de tijd van Christus.
Tweeduizend jaar.
Zo lang zal ik mijn boompje verzorgen. 
Mijn tijd zál ik uitzitten.
Ik wil zien hoe dik en knokerig mijn boom er in 4014 uit zal zien.

Vind ik leuk

Poen

Een zuinig mens uit Twente.
Zat stevig op haar cente.
Dat was nogal hard zo, daar benee.
"Maar ach", zei ze, "ik doe het er mee."

Hoedemans

Men vroeg me naar een recente foto van mij als drager ener hoed.
Welnu, hier is ie dan.
Als je tenminste van een foto die op 27 augustus 2014 is gemaakt over recent kunt spreken.

Vind ik leuk

Gespinsel

Op de bus wachten levert soms fraaie plaatjes op

Vind ik leuk

Tekengedoe

Ooit, zeg een jaar of 30 geleden, tekende ik zo af en toe.
Hierbij wat maakseltjes.
De eerste tekening is Simon Carmiggelt toen hij nog een wat dikkere kop had.
De tweede is Nat King Cole.
Ik heb niet zoveel met moderne kunst en vond dat ik dat ook moest kunnen.
Dat resulteerde in de kleurige derde.

Ik teken nu nooit meer.
Iets dat mijn kinderen nogal jammer vinden.

Vind ik leuk

Rammelrijm

Olifant en totebel.
Betekent niets, maar rijmt wel.

Ijdelheid

Om de zoveel tijd.
Wordt men met een selfie verblijd.
Zij die zich hieraan wagen.
Proberen te behagen.
Echter het is slechts ijdelheid. 
Waaraan men zich wijdt.

Vind ik leuk

Spreuken

De weg naar geluk is hobbelig en vol met bochten.

Vind ik leuk

Het nieuws is opnieuw met bloed geschreven.

Christelijk vertrouwen

Heb uw vijand lief is iets wat de christenen al vroeg leren.
Leren blijkt toch iets anders te zijn dan doen.

- Vertrouw op God en laat Hem het werk doen maar laten we voor alle zekerheid eerst zelf even onze vijanden verpletteren.-

Jarig

Zaterdag 27 september mijn geboortedag gevierd met de familie.
Toen het laat was en zij verdwenen waren keek de rommel van de door kinderen vertrapte chips en ander eetgedoe me aan.
Ik keek vermoeid terug en sprak:
- Bless this Mess -
En ging pitten.

Lachen

Ik moet toch eens stoppen met het lachen om mijn eigen fouten.
Zoveel pret kan niet gezond zijn.

Vriendschap

Pas als een afwezige vriend nog steeds aanwezig is,
is er sprake van echte, hechte vriendschap.

Energie

Boosheid kost ontzettend veel energie.
Verspilde energie als het niet wordt omgezet in een positieve handeling die energie oplevert.

Vriendschap

Vriendschap is familie van liefde.

Geluk

De gelukkigste mensen zijn zij die zichzelf niet al te serieus nemen en hartelijk (of minder hartelijk, als de bekende boer) om zichzelf kunnen lachen.

Onderzoek

"Onderzoekt alle dingen, en behoudt het goede" zegt de Bijbel.
Het probleem is echter om op tijd te achterhalen wat het goede, laat staan het beste is.
Zelf denk ik dat het veel te maken heeft met de wijze waarop je met de andere (je naaste, zegt die zelfde Bijbel) omgaat.

Misschien is respect en mededogen wel de belangrijkste wet voor de gehele mensheid.

Lastig

Het is lastig als je beleving van de werkelijk achter blijft bij de verwerking daarvan.

Warm

Vandaag is het 6 oktober.
Nog ruim twee maanden wachten.
En dan?

Dan worden stoute kinderen door baardmans meegenomen. 
Meegenomen naar Spanje.
Heerlijk.
Ik verheug me er op.
Prima temperatuur.
Vergeten doe ik jullie niet.
Via dit medium meld ik me.
Zal het verschil in temperatuur in graden celcius aan jullie doorgeven.

Nog 2 maanden.
Twee maanden wachten.
Dan!

Mensen

Je kunt vóór of tegen militair ingrijpen, waar in de wereld dan ook, zijn.
Keuze aan jezelf.

Moord is (gelukkig) verboden.
Behalve als het doden in opdracht van de regering gebeurt. 
Dan zijn de slachtoffers even dood maar is het geen moord doch gewenst gedrag.

Rare wezens, die mensen.

Verschil

Er zijn zo van die verschillen.

Een arts die tropenarts wil worden moet zijn specialisatie zelf betalen.
Voor hulp aan anderen dient men zelf te investeren.

Een bankdirecteur doet dat anders.
Voor hulp aan het vullen van zijn portemonnee laat hij, ten koste van veel ellende van mensgenoten, anderen investeren.

Mensen

Mensen?

We maken ons druk, erg druk.
We maken ons druk voor en over onze dierbaren.
We maken ons druk over onze gezondheid. 
We maken ons druk over onze portemonnee.
We gaan figuurlijk en letterlijk over lijken.
We zijn zo bezig met onszelf dat we de natuur naar de knoppen jagen.
Het zal immers onze tijd nog wel duren.
We........

En over dik 100 jaar zijn we allemaal dood.
Hartstikke dood.
Waar hebben we ons toch zo druk over gemaakt?

Mensen!

Misbruik

Mensen misbruiken mensen op allerlei verschillende manieren.
Zowel lichamelijk als financieel.
Het is een zo algemeen verschijnsel dat je je af gaat vragen of dit misschien de normale gang van zaken is.

Zijn de velen die dit gedrag vertonen nou echt zo veel anders dan jij en ik?

Ernst

Vraag je eens af of de ernst van je reactie op een gebeurtenis wel in verhouding staat met de ernst van die gebeurtenis.

Diefstal

Een arme man die verrekt van de honger "steelt" een brood voor hem en zijn gezin.

Wie is de dief?
Hij of de maatschappij die de verantwoordelijkheid voor deze arme sloebers niet neemt?

Zekerheid

Bij alle zekerheden in dit leven is één ding absoluut zeker, er is niets zeker in dit leven.
Zeker weten.

Geraniums

Geen idee wat de kosten zijn van geraniums tegenwoordig.
Niet dat ik iets tegen deze natuurproducten heb maar waarom zou ik ze gaan kopen als ik toch niet van plan ben om er achter te gaan zitten?
Zonde van het geld toch?
Bovendien waar zou ik binnen mijn vrije tijd de vrije tijd vandaan moeten halen?

Zo veel onopgepeuzeld leesvoer.
Het ligt verspreid rond me, klaar om ooit verorberd te gaan worden.
En er komt steeds meer van dat voer bij.
Dat bovenop al die andere zaken die mijn vrije tijd vullen.
Familie, vrienden, hobby's enz.
Problemen qua tijd.

Ik denk dat ik eens vrije tijd moet vrij maken om hier eens rustig over na te denken.
Op mijn gemak zittend achter mijn fraaie kunstbloemen.

Positief en negatief

Opvallend dat de woorden -dierlijk- en -beestachtig- negatieve gevoelens oproept en -menselijk- positieve.

Hoe positief moet je zijn over menselijk gedrag en hoe negatief over het gedrag van dieren?

Cijfers

Cijfers zijn van zichzelf nietszeggend.
Slecht gebruikt kunnen ze diepe wonden slaan.

Op de lagere school kreeg ik een laag cijfer voor een opstel waar ik zelf erg tevreden over was, en nu nog ben.
De pijn en de laatdunkende opmerking van de meester was voldoende om niet meer te schrijven.
De pijn voel ik nog.
Pas enkele jaren geleden nam ik de pen, lees keyboard, weer op.

Leraren wees voorzichtig met cijfers.
Mensen wees voorzichtig met het beoordelen van anderen.
De aangerichte schade kan onherstelbaar zijn.

Getapt

Het tappen van een goede mop lijkt op het tappen van een goed glas bier.
Na de schuimkraag komt de geslaagde ontlading.

eten

Het converseren
is iets anders dan het consumeren.
Daarom mijne heren,
rust tijdens het verteren!

Bijltjesdag

Laatst had ik zo'n moment.
Waarschijnlijk ken je zo'n moment.
Alles zat tegen.
Behalve vermoeidheid.
Die vierde feest. 
Dan komt het moment.
Toch nog onverwachts.
Je vermoedde al dat het op een hoekje op je stond te wachten.
Daar is het.
De tijd om het bijltje er bij neer te gooien.
Je heft je hand.
Volledig gooi-bereid.
En dan het afschuwelijke moment.
Je beseft.
Er is geen bijltje.
Je hebt helemaal geen bijltje.
Je hebt zelfs nog nooit een bijltje gehad.
Zelf nog nooit een bijltje geleend.
Auw.
Hoe gooi je het bijltje er bij neer als er in geen velden of wegen een bijltje te vinden is?
Afschuwelijk.
Je kunt niet anders.
Het gaat buiten je om.
Je stopt er mee.
Gewoon.
Klaar.

Bidden voor de vijand

Er wordt veel voor medechristenen gebeden.
Er wordt veel door medechristenen geleden.
Er hoort voor hen gebeden te worden.

God is liefde en geeft de mogelijkheid om die liefde te geven via mensen.
Het moet dus mogelijk en niet onmogelijk zijn om voor de vijand te bidden.
Voorbeelden zijn in de bijbel te vinden.

Hoe sterk zijn christenen hier in?
De gemiddelde christen lukt het niet of denkt in het geheel niet aan deze opdracht.
Althans dat is wat ik vermoed.
Toch zijn christenen de enigen mensen die voor de vijanden kunnen bidden.
Hoe verschrikkelijk moeilijk is dit.
Hoe bijna onmogelijk is dit.
Maar wat een machtig resultaat zou het kunnen opleveren.
Haat bestrijden met liefde.
Met wapens van liefde.

LL

Till to-morrow.
To-day kan al zo zwaar zijn dat tillen naar morgen moeilijk is.
Zeker met een dubbele l.

Heerlijk toch?

Het is mistig.
Wat heerlijk dat we intelligente wapens hebben ontwikkeld die
zich niets van weersomstandigheden aantrekken.
Toegepaste wetenschap.
Mooi.

Aforisme

Vergis ik me
Dat een aforisme
Ís gestolde waarheid.
Die met humor wordt begeleid?

Wedstrijd

Eergisteren bezat een goede kennis van mij de helft van mijn leeftijd.
Sinds gisteren niet meer.
Ik word ingehaald.

Knappe jongen

Verdorie.
Al weer mijn make-up vergeten.
Dat overkomt me al jaren.
Ik weet wel hoe het komt.
Dat scheren, hé?
Maar ik zou er eindelijk eens aan moeten denken.
Hoewel....
Ik zie ook dames waarbij de opmaak volstrekt overbodig is.
Mooi, gewoon van zichzelf.
Dus....

Mens

De mens.

Hoe ontwikkelder.
Hoe ingewikkelder.

De ander

Het is jammer dat er geen mogelijkheid bestaat om zo af en toe de ogen van een ander te kunnen gebruiken om naar jezelf te kijken.

Kaders

Omdat we zelf onderdeel zijn van een gesloten wereld van oorzaak en gevolg
is het onmogelijk om anders dan binnen deze kaders te denken en te ervaren.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de werkelijkheid buiten die ons toegestane grenzen niet zal bestaan.

Toeval?

Er is een mogelijkheid dat er een werkelijkheid naast en buiten ons bestaat.
Er is een mogelijkheid dat die werkelijkheid ons beïnvloedt.
Misschien noemen wij dat wel toeval.
Misschien.

Natuur

Wij kunnen natuurkrachten gebruiken en zijn uitstekend in staat om ze te misbruiken.
(Dat laatste is misschien ook wel een natuurkracht.)
Oh, wat zijn we trots op onze prestaties.
Maar oh, wat zijn we ontzettend klein.
Natuurwetten gebruiken, ja.
Natuurwetten maken.
NOOIT !!!!

Morse

Voor het behalen van mijn zendmachtiging (groot) moest ik in staat zijn om telegrafie (Morse) met een snelheid van 12 woorden per minuut te seinen en te nemen.
Het lukte maar een ster ben ik nooit geworden.
Ook te weinig gepracticeerd, trouwens.
Zojuist, na bijna 49 jaar, nog eens geprobeerd de morsecode met die snelheid te nemen.
Nee, het was sneller zelfs.
Tot mijn verbazing lukte het al was ik na een minuut of drie de draad volledig kwijt.
Krijg er zin in om me er weer eens mee bezig te gaan houden.
Winterklus.

Verre geliefden.

                                                  "Wat een toe-stand,
                                                        die af-stand."

Geluk en ongeluk

Misschien, heel misschien, heeft een mens wel een ongelukkige periode in het leven nodig om geluk te herkennen.

Armoede en de Euro

Ik weet de prijs van het plakken van een fietsband in de laatste dagen van de gulden niet.
Plakte zelf de banden.
Zal het ongeveer 5 gulden geweest zijn?
Nu is het euro 18.50.
Rond dit af op 40 gulden.
Mocht mijn schatting goed zijn dan betekent dit een prijsverhoging van 8 keer.
Is mijn oorspronkelijke schatting te laag dan vermoed ik toch een behoorlijke prijs verhoging.
Blijft, 40 gulden voor het plakken van een band.
                                     Veertig!

Dit staat voor een prijs verhoging van alle zaken en diensten.
Gek hé, de armoede onder de mensen?

Angst en hoop.

Tristan Bernard was een joodse schrijver.
Toen de duitsers (bewust met kleine letter geschreven) hem en zijn vrouw tijdens de bezetting kwamen halen zei hij:
                                  "Tot nu toe leefden we in vrees, voortaan leven we in hoop."

Kennis

We lopen vaak in deze wereld rond met kennis.
Een schijn van weten.
Alsof het geschiedenis is waar we vanuit de toekomst naar kijken.
En weten.

Dood

De zin die ik wilde zeggen was dood geboren nog voor die door tong en lippen was gevormd.

Correctie

Het is vaak makkelijker voor een ander om je tekst te corrigeren dan voor jezelf.
Het lijkt alsof je bij eigen controle eerder de tekst in je hoofd leest dan de reeds geproduceerde.
Daardoor zie je fouten over het hoofd.
Indien mogelijk, als geen hulp aanwezig is, start je het corrigeren beter enkele dagen later wanneer de tekst in je hoofd is vervaagd.

Een derde

Als we het over een ander hebben, spreken we vaak over een derde.
Daarmee bedoelen we niet een in stukken gehakt personage maar een buitenstaander buíten dat moment.
Toch is dat merkwaardig.
We spreken cq schrijven zelfs vaak over een derde als we alleen zijn.
Soms, nog vreemder, zelfs als we reeds met z'n drieën zijn.
De 'derde' is een onzijdige persoonlijkheid.

Nieuwsgierig.
Hoe zou die/dat er uitzien?

Participatie-maatschappij

---Participatie-maatschappij---

Een ander woord voor bezuiniging.
De gebruikers van het woord zijn er voor het gemak maar van uitgegaan dat deze maatschappij niet bestond.
Eigenlijk moeten zij zich de ogen uit de diverse, goed betaalde, koppen schamen.
Zonder participatie zou onze maatschappij allang zwaar op zijn kont liggen.

Winter

De zon verlichte dagen worden korter.
De maan verlichte avonden worden langer.
De bladeren aan de bomen nemen verplicht andere kleuren aan.

Als ik deze acties van de natuur kon voorkomen, deed ik het.
Winter, bah!
Helaas, mijn protesten gaan niet verder, kunnen niet verder gaan dan het min of meer gedwongen besturen van thermostaat en lichtknop.

Ik verzamel projecten zodat ik niet verveeld de winter doorkom.
Dit doe ik uit door ervaring wijsgeworden eigenwijsheid.
Want zeer goeie kans dat de projecten, soms half afgebouwd, op de plank blijven liggen.

Oh, die arme, arme boeken die me afgemat en hongerig liggen aan te kijken.
Oh, die vele steeds maar aangevulde stapel tijdschriften die sluimerend en droevig ongelezen liggen te vergelen.
Zo zielig, zo sneu.
Ik durf er niet naar te kijken.
Ik kom er niet aan toe......

Winter!

Boeken

Ik houd van boeken.
Nog meer dan van lezen.
Dat lijkt wat met elkaar in tegenspraakte zijn maar is het niet.
Althans, niet voor mij.
Daarom is het ook niet verwonderlijk dat ik bij mijn vele honderden boeken, vele tientallen heb die ik nooit zal lezen.
Maar.........
Ik heb ze wel en voel me daar zeer wel bij.
Ze omringen mij, ze warmen mij en ik kan ze zo pakken.
Een boek is een volwassene zelfs als de inhoud dat niet is.

Het boek ontstaat in het hoofd van de schrijver die zich in een langdurige trance van creativiteit en onderzoek kan bevinden.
Na correctie en goedkeuring van de uitgever begint het proces van tekst tot boek.
De creativiteit van een tekenaar.
De layout.
Over alles wordt nagedacht.
Zo wordt dat wat gekookt is op schrijftafel of computer omgevormd tot een product van vlijt en creativiteit.
Het boek is een mooie mevrouw waar ik een diepe buiging voor maak.

Ik voel me thuis tussen boeken.
Boeken kleuren.
Boeken geuren.
Nieuwe boeken bezitten een andere geur dan oude.
Beiden geuren.
Geuren zoals het hoort.
Naar boeken.
Ik kan me de geuren van mijn eerste boeken nog goed herinneren.
Sommige van die boeken heb ik nog.
Helaas, daar is de geur van af.
Zo'n boek is niet meer helemaal compleet.
Er ontbreekt iets wat er bij hoort.
Jammer.

Een e-reader is handig, vooral op vakanties.
Maar de geur die bij boeken hoort is er niet.
De geur is anders.
Electronisch.
De handelingen zijn ook anders.
Het omslaan van een bladzijde is een nep handeling.
Electronisch.

Het boek is een mevrouw in nood.
De boekhandel is een handel in nood.
Er verdwijnen boekhandels.
Jammer.
Wat is er fijner dan het snuffelen, letterlijk en figuurlijk, in de creative zee van boeken zowel oud als nieuw.

Leve het boek!

DQ

Mijn Winter

De zon verlichte dagen worden korter.
De maan verlichte avonden worden langer.
De bladeren aan de bomen nemen verplicht andere kleuren aan.

Als ik deze acties van de natuur kon voorkomen, deed ik het.
Winter, bah!
Helaas, mijn protesten gaan niet verder, kunnen niet verder gaan dan het min of meer gedwongen besturen van thermostaat en lichtknop.

Ik verzamel projecten zodat ik niet verveeld de winter doorkom.
Dit doe ik uit door ervaring wijsgeworden eigenwijsheid.
Want zeer goeie kans dat de projecten, soms half afgebouwd, op de plank blijven liggen.

Oh, die arme, arme boeken die me afgemat en hongerig liggen aan te kijken.
Oh, die vele steeds maar aangevulde stapel tijdschriften die sluimerend en droevig ongelezen liggen te vergelen.
Zo zielig, zo sneu.
Ik durf er niet naar te kijken.
Ik kom er niet aan toe......

Winter!

DQ

Uit mijn facebook

Soms plaats ik wat teksten die ik op facebook plaatste.
Hier een willekeurige selectie.



Vergis ik me
Dat een aforisme
Ís gestolde waarheid.
Die met humor wordt begeleid?
===

Als je in je recht staat.
Ben je er zeer mee gebaat
Als in een rechtsstaat.
Je recht, stáát!
===

Eigenlijk is wisselstoring als excuus veel mooier dan lekke band.
===

Is iemand die de zorg niet kan betalen een wanbetaler of levert de staat een wanprestatie?
===

Hoe gespitser je om je heen kijkt.
Hoe dieper je gedachten zullen zijn.
===

Er zijn zo van die berichten waarin de inhoud zonder inhoud is.
===

Het is werkelijk idioot om te klagen over de moeilijkheid van het onder de knie krijgen van het edele pianospel.
Het is doodsimpel slechts een kwestie van het op de juiste tijd en plaats beroeren der toetsen.
Al even eenvoudig is het schrijven ener boek.
Een kwestie van doodgewoon het nederzetten der letteren op de juiste plaats en daar enige tijd voor te reserveren.
===

Het is mistig.
Wat heerlijk dat we intelligente wapens hebben ontwikkeld die zich niets van weersomstandigheden aantrekken.
Toegepaste wetenschap.
Mooi.
===

Eergisteren bezat een goede kennis van mij de helft van mijn leeftijd.
Sinds gisteren niet meer.
Ik word ingehaald.
===

Verdorie.
Al weer mijn make-up vergeten.
Dat overkomt me al jaren.
Ik weet wel hoe het komt.
Dat scheren, hé?
Maar ik zou er eindelijk eens aan moeten denken.
Hoewel....
Ik zie ook dames waarbij de opmaak volstrekt overbodig is.
Mooi, gewoon van zichzelf.
Dus....
===

Vreemd (of juist niet) dat zieke geesten in hoge posities met zoveel egards worden behandeld.
===

Wil je vandaag de dag een goede conferencier worden, verzamel dan een stel onbeschaafde woorden, verbind die via een stel stevige vloeken met elkaar, kook dat in een humorachtig sausje en je hebt de lachers op je hand en je kostje gekocht.
===

Zojuist via de radio een hoogleraar "Philantropie" gehoord.
Belangrijk natuurlijk.
Ik ga solliciteren naar het hoogleraarschap 'Schoenveterstriktechnologie' .
===

Brel
Swel
Jernel
Prel
Quel
Trustel
Achternel
Okarel
Diderel
Betekent niets maar rijmt wel.
===

De zorg, een zorgelijk zorgenkindje.
Vind ik leukVind ik leuk
===

Een viergaten ponsapparaat zorgt voor een steviger bevestiging van het papier in een ordner dan wanneer dit gaatwerk met een tweegaten ponsapparaat gebeurt.
Zo zie je dat meerdere gaten toch kunnen zorgen voor meer stevigheid.
===

Om iets glashelder te zien moet het glas wel schoon zijn.
===

Het vliegtuig van Hengelo naar Sevilla vliegt vandaag niet.
En later niet.
Mijn tuin blijkt te klein.
Wil ik hier heerlijk rustig instappen en naar de zon vliegen.
Lukt dat niet.
Dat heb ik weer.
===

Israël gaat opnieuw een nederzetting bouwen.
Een grote.
Gaat daartoe land inpikken van de Palestijnen in de buurt van Betlehem.
Gek die haat van de Palestijnen naar Israël?
Hoe zouden de Nederlanders reageren als de Duitsers dat bij ons zouden flikken?

Israël graaft uiteindelijk zijn eigen graf.
Dat wil ik natuurlijk ook niet.
Maar kan een land blijven bestaan op basis van haat?
Haat dat het land zelf steeds weer versterkt. Ik ben bang van niet.
===

Wat zal de footprint zijn die ik achter laat? Wat is de footprint die jij zult achter laten?
===

Machtigen betalen het minst.
Machtelozen betalen het meest.

Eward Engelen.
(Hooglereaar Financiële Geografie, Universiteit van Amsterdam.)
===

Kapitalistisch egoïsme.
Commentaar?
Bedenk dat zelf maar.
Mijn enige aanvulling is dat deze 85 mensen ook nog eens met het grootste respect worden behandeld.

       85 rijkste mensen bezitten evenveel als 3.5 miljard armsten. 

===

Kromtaal.
Gehoord van Pat Boone:
"Ik beloof je dat ik je nooit iets zal beloven".
===

In de Islamitische wereld wordt het westen (lees Amerika) als christelijk gezien.
Niet vreemd dat er zoveel haat naar christenen is.
===

Schrijven

Schrijven is blijven.
Waarom schrijf ik dan tegenwoordig zo weinig in mijn weblog?
Het is immers erg leuk werk?
Het antwoord ligt vermoedelijk in mijn gebruik van facebook.
Mijn smartphone is altijd binnen mijn bereik.
Ideëen rollen zo van hoofd via hand de telefoon en facebook binnen.
Mijn weblog is eveneens via de telefoon bereikbaar maar dat is omslachtiger.
Een behelpbare oplossing is voorlopig het kopieëren van het ene naar het andere.

Schrijven kost tijd.
Leuke tijd, maar tijd.
Als gepensioneerde heb ik tijd zat maar kom altijd tijd te kort.
Er zijn zo verschrikkelijk veel dingen die belangrijk en leuk zijn.
Familie (vooral de kleinkinderen), vrienden, hobbies enz. enz.
Daar komt nog bij dat ik geen geraniums heb om achter te gaan zitten.
Tegen de tijd dat ik die moet aanschaffen is er meer, veel meer aan de hand.

Ja, schrijven is leuk.
Lezen ook.
Ik heb zo'n geweldige stapel leesvoer dat ik aan het echte LEZEN niet toekom.

DQ

Godsvertrouwen

Christenen praten heel vaak over de God waar ze vetrouwen in hebben en die leiding geeft aan hun leven.
Ondertussen regelen ze alles wel zo dat God de leiding niet hoeft te geven.
Je weet maar nooit......

Dit klinkt wat sarcastisch.
Dat is echter in het geheel niet de bedoeling.
Je volledig overgeven aan Iemand die je niet ziet is verre van eenvoudig.
Bovendien heb je je verstand niet voor niets gekregen.
Tegelijkertijd denk ik dat die volledige overgave hoort bij de opdrachten die christenen hebben.
Hun God weet het immers altijd beter?
Ook verwacht ik dat het een geweldige boodschap zou zijn voor niet-christenen.
Moeilijk allemaal.
Maar christen zijn is niet gemakkelijk.

DQ

C.S. Lewis

The very man who has argued you down,
will sometimes be found, years later,
to have been influenced by what you said.
(CS Lewis)

Het ijskoude goede doel

Geld inzamelen voor een goed doel gaat vaak met onzin gepaard. 
Loterijen enz.
Daarbij is het hoofddoel gewoon poen op je eigen bankrekening. 
Het eigen goede doel dus.

Belangrijk is simpelweg.....
Als er maar geld komt voor het goede doel.
Waarom kritiek als dit laatste het geval is?
Doe er zelf dan gewoon niet aan mee en stort.
Al die stomme kritiek.
Waarom?

Christenen en het leger

Of je nu vóór of tegen een groter leger bent het is opvallend dat juist de christelijke partijen er vóór zijn.
Ik blijf altijd met de vraag zitten hoe zich dat verhoudt met de Nieuw Testamentische boodschap:
"Hebt uw vijanden lief."
Men moet het op een accoordje gooien met het geweten.
Hoe zit het met het vertrouwen in een hogere macht?
Of neemt het "De overheid draagt het zwaard niet te vergeefs" de overhand?
Levert het gewetensconflicten op?
Een goede en ervaren schrijver zou zich er eens over moeten buigen.

Fietsoppasser

Een vriend van mij heet Chaos.
Dat wil zeggen, zo zou hij moeten heten.
De verstrooide professor is zijn grote voorbeeld.
Als het niet zijn bloedeigen natuur zou zijn dan zou je zweren dat hij bij deze man college had gelopen en Cum Laude was afgestudeerd.

Heerlijk zat ik in het zonnetje (die schijnt ook wel eens) toen ik gebeld werd.
De heer Chaos.
In paniek.

"Help me alsjeblieft, ik ben de sleutel van mijn fiets kwijt.
Ik denk dat hij in de fietstas van een vrouw is gevallen.
Haar fiets staat naast de mijne maar ik kan toch niet zomaar in die tas gaan zitten graaien?
Misschien heeft ze gezien dat de sleutel nou in haar tas zit.
Dan kan ze mijn fiets jatten.
Kom alsjeblieft om er op te passen dan kan ie in iedergeval niet gestolen worden.
Ik ga mijn reservesleuteltje halen".
Het leek me totaal overbodig om te komen.
Maar ja, als ik hem daar een plezier mee kon doen.
"Waar staat je fiets?"
"Bij de Hema".
"Oké, ik kom er aan".

Op naar de Hema.
En dus sta ik even later als een trouwe hond op wacht bij de fiets.
Fietswachter!
Onbesoldigd.

Na ruim een kwartier begon ik me ietwat ongemakkelijk te voelen.
Na een dik halfuur had ik het idee dat iedereen naar me keek.
Strategisch veranderde ik van positie.
Vanaf de overkant kon ik het vervoermiddel ook wel in de gaten houden.
Het volle wachtuur naderde.
Ik slenterde wat heen en weer.
Dhr. Chaos was telefonisch onbereikbaar.
Natuurlijk.
Zo hoorde het.

De onrust sloeg toe, maar ook de ongerustheid.
Zeker na dik anderhalf uur trouwe wachtersdienst.
Wat was er aan de hand?
Zou hij het reserve sleuteltje niet kunnen vinden?
Niet ondenkbaar natuurlijk.
Zelfs zeer waarschijnlijk.
Maar dan zou hij toch wel bellen?
Hoewel....?
Is er iets anders aan de hand?

Inmiddels draaide ik reeds bijna honderd minuten mijn fietswachtdienstrondjes.
Dat ging niet langer zo.
Ik nam een besluit.
Een kloek besluit.
Stak de weg over richting Hema, tilde de fiets op, nam het ding onder de arm en wandelde naar huis.
Niet geheel en al ontspannen.
Want....
Het verloop liet zich raden.
- "Hé, fiets gejat?"
- "Tevreden met zo'n oud beestje?"
- "Kon je geen nieuwere vinden?"
- "Politie bellen?"
Ik grijnsde wat terug.
Had lichtelijk de pest in en kon zo gauw geen passende antwoorden bedenken.
Was er ook niet zeker van of ik een afdoende verklaring kon bedenken als de politie me inderdaad in de kraag zou grijpen.
Van de eigenaar kon ik geen steun verwachten.
Althans niet op korte termijn.
Hij was immers onbereikbaar?

Mijn schouders zijn al jaren niet de meest bruikbare onderdelen van mijn, toch wel krachtig en athletisch gebouwde(?!), lichaam.
Thuis eerst maar even deze lichaamsdelen de broodnodige rust geven evenals mijn bruisend gemoed.
Ik zat net onderuit gezakt op de bank toen de telefoon rinkelde.
(Mijn telefoon is een rinkelende.)
En....
Mijn vriend.
                                       "Nou hebben ze mijn fiets nog gejat ook"

Jeugdherinneringen

Jeugdherinneringen

Schuin tegenover het huis van mijn opa en oma in Enkhuizen lag een steegje.
Het ligt er nog, evenals het huis.
Wel al heel lang zonder opa en oma.
Wegens smalheid had de zon geen enkel kans de bodem te bereiken.
Daardoor lag er in het hele steegje over de eeuwenoude steentjes een groene waas.
In het midden van dit steegje bevond zich de werkplaats van een Ijsselmeervisser.
Ik zag hem alleen als hij aan het nettenboeten was.
Elke keer als ik een teerlucht ruik, denk ik aan dat steegje, denk ik aan die visser.
De man kan ik me niet meer voor de geest halen.
Wel zie ik in de geestes-spiegel van mijn verleden een door de zon gebruind en verweerd gezicht.

Het kan spoken op het Ijsselmeer.
Als ik in mijn warme bed lag zag in mijn verbeelding de worsteling van de vissers tegen de elementen.
Nog behaaglijk enger was het als de mist als een dik, voor het zicht ondoordringbaar, gordijn over het grauwgrijze water hing.
Nog hoor ik de sombere misthoorn zijn naargeestig geluid over het water loeien.
En als ik dan de volgende dag de reddingsboot de haven binnen zag varen was de huivering compleet.
Ik kan me één keer een lijkkist herinneren..........
Brrrrrr.
Nu zijn al die redders zelf al jaren dood.

Aan het eind van het steegje was links de muur van een oud kerkje.
Soms kon je zondag's de orgelmuziek bij mijn opa thuis horen.
Klanken die, door afstand en tijd vervormd, de open ramen binnen dreven.
Ook toen werden er kerkdiensten uitgezonden via de radio.
Hilversum I
De verbazing van mijn opa was compleet toen hij via de radio het kerkorgel eerder hoorde dan het geluid van het echte instrument dat van buiten kwam.

Achter het huis van mijn opa en oma stond de hoge massieve kerktoren van de Zuider- of Pancraskerk.
Hij staat er nog.
Uiteraard was er ook de bijbehorende kerk.
Maar die was vanuit de tuin niet te zien.

Ook toen al was ik me bewust van de schilderachtigheid van mijn omgeving.
Merkwaardig dat sommige zaken al vroeg in een mens ingebakken lijken te zijn.
Het viel me toen al op, al begreep ik daar geen bal van, dat mensen niet hetzelfde zijn en niet allemaal hetzelfde voelen.
Een vriendje die ik over het pittoreske uitzicht vertelde keek me aan alsof ik een andere taal sprak.
Wat ik dus ook deed.
Teleurstellende ervaring.

Het was prachtig om in de zonnige tuin, zittend in een krakkemikkige stoel, de toren en omgeving na te tekenen.
Met op de achtergrond de zacht gedempte klanken van een hamer.
Mijn opa was schoenmaker.
Eigenlijk jammer dat ik al jaren niet meer teken.
Filmen en fotograferen hebben het tekenen vervangen.
Ook leuk.

Een 50 meter rechts van het huis lag de werkplaats van de smit.
Zoals ik me de teergeur van de boetende visser nog perfect voor de geest kan halen, zo is dat ook het geval met de geur die ontstond als de smid de hoefijzers onder de paardenbenen bevestigde.
In de buurt van het aambeeld veroorzaakten de loeiende vlammen roodachtige, spookachtige schaduwen die mijn herinneringen versterken.

Tegenover de smid woonde een oude man waarvan ik me niets meer weet te herinneren dan z'n lange witte baard.
Sinterklaas misschien?

In die tijd waren er vele kleine bierbrouwerijen.
Zo'n brouwerij stond er ook tegenover het huis van opa.
Grappig dat bij het schrijven van dit stukje ook díe geur in mijn herinnering terugkeert.
Alle geuren werden niet verpest door de dampen van ronkende vervoersmiddelen.
Hoogstens door een lichte tabaksgeur van sigaar en pijp.
Toen was roken nog niet ongezond.
De geluiden die ik 's morgens heel vroeg hoorde waren van handkarren en paardenwagens.

Zo gruwelijk oud ben ik niet.
Wat is er in die korte tijd veel veranderd.
Verbeterd?

Johan