De sleutel

"Meneer, mag ik u iets vragen?"
Ach ja, denk je, waarom niet.
Iedereen mag me iets vragen.
Zelfs Trump.
Ze keek me aan en zei:
"Wilt u iets voor me doen?"
Kijk, bij het beantwoorden van zo'n vraag ben ik altijd wat voorzichtig.
"Wilt u even in mijn rechterzak graaien?"
Tja, als zo'n vraag je gesteld wordt door een volstrekt vreemde en lieftallige jongedame dan aarzel je niet lang.
Je bent dan wel oud maar nog niet der dagen zat en gebouwd van eerlijk vuursteen.
"Daarin zit mijn sleutel, wilt u de klep van de auto openen dan kan ik mijn handen legen?"
Ik graaide.
Toch wel vreemd dat graaien in een onbekende zak van een onbekende dame.
Ik voelde.
Ik pakte.
En met een soepele jeugdige handbeweging opende ik de klep.
Met een wijdsgebaar smeet ze haar boodschappen in de bak.
Ik kon nog net zeggen dat ze voorzichtig moest zijn met de eieren.
Met mijn:
"Lang geleden dat ik in de zak van een dame heb gegraaid" namen we afscheid.
Lachend.
De markt was dichtbij.
Ik kocht een haring.
Hij glibberde.

Misplaatste achterdocht

Jaren geleden werd ik geschokt door de volgende gebeurtenis waar ik de afloop niet meer van weet maar dat mijn houding naar mijn kleinkinderen en andere kinderen zeker beïnvloedde.

In een drukke wijk met veel kinderen speelde een klein meisje.
Zoals dat gaat met kinderen die spelen hielden ze zich niet bezig met zulke onbelangrijke zaken als kleding.
Die werd vies of zakte af.
Zo ook bij dit meisje.
De broek en luier hingen op half elf.
De buurman die voorbij liep vond dat maar niks liep op kind af zei: "Kom meid, zo kan dat niet." en trok de zaak omhoog.
Prompt werd er door een toeschouwer de politie gebeld en de man werd opgepakt.

"Opa, ik moet plassen" zei mijn kleindochtertje.
We liepen in de nieuwbouw wijk langs een grote vijver met veel huizen er omheen.
Kinderplasgelegenheden zat.
Het bovenstaande gebeuren schoot me te binnen.
Ik nam het kind bij de hand, dat durfde ik nog net, en deelde haar mee dat we naar huis gingen en als ze het niet meer op kon houden dat ze dan in haar broek mocht plassen.

Een jaar of 17 geleden.
Ben het nooit vergeten.
.