Een kennis las een beduimeld doch spannend boek.
Dat weet ik want ik had er ook van genoten.
Bezig met het laatste hoofdstuk werd de spanning zo groot dat er even een ontlading op de wc plaats moest vinden.
In die tijd hebben mijn dochter en ik bijna onzichtbaar de laatste bladzijden kunnen verwijderen.
Dat leverde een prachtig plaatje op en de verblufte zucht:
"Nou, dat eindigt wel raar hoor".
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zaterdag 6 januari 2018
De laatste bladzijden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten